h

Buurten in Tuindorp Oostzaan: "Eindelijk iemand die luistert"

30 januari 2010

Buurten in Tuindorp Oostzaan: "Eindelijk iemand die luistert"

Tuindorp Oostzaan is een groen en idyllisch dorp in het noordwesten van Amsterdam. De meeste bewoners zijn werkzaam geweest bij de NDSM en Stork. Het verloop in de buurt is gering. Er zijn veel families die al generaties hier wonen. Door de verkoop en dure verhuur van samengevoegde woningen zijn er nu meer mensen van buiten komen wonen. Tuindorp Oostzaan stond vroeger bekend als een CPN-dorp. Na de faillissementen in de scheepsbouw is dat omgeslagen. Het vertrouwen in de politiek is weg. Dit kan hersteld worden als je de mensen serieus neemt. Daarom trok de SP de buurt in.

Veel bewoners vinden het leuk om met de SP over hun buurt te praten. "Dat gebeurt anders nooit, dat een politieke partij naar de burger toekomt". Ondanks het koude en natte weer openen velen hun deuren en praten aan de deurpost over het wonen in Tuindorp Oostzaan. In algemeen zijn de beoordelingen zeer positief. "Het is een heerlijke buurt om in te wonen", zegt een jonge bewoonster. "Er is veel groen. Het is hier ook heerlijk rustig. De buren zijn aardig." Er is weinig criminaliteit. Alleen de aanwezigheid bij de snackbar van rondhangende jongeren uit de buurt wordt vervelend gevonden.

Wel zijn er veel mensen met honden, en dat gaat niet altijd even goed. Centraal in de buurt ligt een speeltuintje voor kinderen. Dat speeltuintje wordt tot grote ergernis van velen in de buurt gebruikt als hondenuitlaatplek. "Ik had een afspraak met de milieupolitie", vertelt een oudere bewoonster, "zodat ze de mensen die hun hond uitlaten tussen de speeltoestellen op heterdaad konden betrappen. Ze kwamen uren te laat. Toen waren de honden en hun eigenaren allang weg. Ik heb niet het gevoel dat ze dit probleem serieus nemen."

De speeltuin die gebruikt wordt als hondenuitlaatplek

De stadsdeelraad luistert naar haar gevoel nauwelijks naar de mensen. Ondanks vele aanvragen wordt de hobbelige stoep nog steeds niet gerepareerd. Ook de woningcorporatie luistert niet. "Kijk," zegt ze, en wijst naar de muren van haar woning. "Een prachtig huis, Amsterdamse School. Maar wel met enkelsteens muren. Steenkoud in de winter. Ik heb er al heel vaak over geklaagd. Maar denk je dat de corporatie isolatie aanbrengt? Niet dus." Ze waardeert het heel erg dat de SP vandaag bij haar langs is gekomen. "Eindelijk iemand die luistert."

U bent hier