Amsterdam

Het stadsbestuur blijft investeren in betaalbaar wonen en armoedebestrijding. Dat blijkt uit de hoofdlijnen van de begroting voor volgend jaar. Die hoofdlijnen werden vanmorgen gepresenteerd in de zogenoemde Voorjaarsnota. SP-fractievoorzitter Daniël Peters: “Het stadsbestuur is goed op stoom. Er worden lastige keuzes gemaakt, maar daardoor komt er meer geld terecht bij de Amsterdammers die het nodig hebben.”

In 2016 wordt er opnieuw veel geld geïnvesteerd in het bestrijden van armoede in de stad. Door de uitbreiding van het armoedebeleid krijgen op termijn 15.000 extra huishoudens met een laag inkomen, ondersteuning van de gemeente. In de loop van dit jaar begint een proef met perspectiefbanen, waarbij mensen aan het werk worden geholpen en daarvoor een fatsoenlijk salaris krijgen.

Er wordt extra geld geïnvesteerd in het aanpakken van woningmisbruik door bijvoorbeeld toeristenverhuur. Zo komen er weer meer woningen vrij voor Amsterdammers. De bouw wordt opgevoerd naar 5000 huizen per jaar.

Ook blijft in 2016 het zogenoemde fonds werk en zorg bestaan, waarmee miljoenentegenvallers door de bezuinigingen en hervormingen vanuit het rijk kunnen worden opgevangen.

Een van de plekken waar het stadsbestuur geld vindt is bij de subsidies in de stad. Jaarlijks keert de stad 640 miljoen euro uit aan subsidies, waar dit stadsbestuur 25 miljoen vanaf wil halen. In tegenstelling tot wat de afgelopen weken beweerd is, bewaren juist instellingen als de voedselbank, wijksteunpunten wonen, het steunpunt voor vluchtelingen en Cliëntenbelang hun volledige subsidie. Toch wordt er ook bezuinigd.

Ten eerste leveren de stadsdelen in. Ook verliest de Amsterdamse bibliotheek 1 van de 26,6 miljoen subsidie. En de dak- en thuislozenondersteuning verliest 5% van de subsidie van 60 miljoen. Peters: “Dat is pijnlijk, ook als er zoals nu tegenover staat dat voor dak- en thuislozen extra sociale huurwoningen worden gebouwd. Maar wij hebben bewust voor deze bezuiniging op subsidies gekozen. Ten eerste omdat sommige zaken in vergelijking met andere steden onverklaarbaar duur zijn. En ten tweede omdat geld wat niet naar allerlei vertegenwoordigende organisaties gaat, direct naar mensen zelf kan gaan. Bijvoorbeeld door te investeren in armoedebestrijding en zorg.“