Amsterdam

Bijdrage bij voorjaarsnota 2010

Voorzitter,

Het is wel even wennen als fractievoorzitter van de SP. Heb je eerst vier jaar bij de voorjaarsnotitie tegen het bestuur aan staan trappen, moet je ze nu ineens naar de mond gaan praten. Hoewel, de afgelopen jaren hebben we ook niet altijd staan trappen, we waren kritisch maar constructief. Een houding die we als coalitiepartij ook zeker willen vasthouden. Dit ter inleiding.

Bouwen en Verbinden, Noord in uitvoering. Toen de SP met PvdA en GroenLinks overeenstemming bereikte over dat motto boven ons coalitieakkoord had ik toch wat klamme handen. Want wat als van dat bouwen helemaal niks terecht komt? Wat als dat bord Noord in uitvoering er over drie jaar nog hangt, scheef en vervaagd, aan de poort van nog steeds braakliggend terrein. Een coalitie en een bestuur kunnen een intentie hebben, een grote wens, een droom om na te jagen. Maar hoe realistisch is dat voor een stadsdeel, een van de kleinere spelers in de wereld en sinds 1 mei ook in deze stad, in een crisistijd waarin afspraken en contracten even niet meer gelden?

Vooralsnog is het onterechte vrees geweest, misschien wel koudwatervrees van een partij die vooral gewend is oppositie te voeren in deze stad. Want met de komst van een nieuw links bestuur in Noord lijkt er ineens ook weer meer van de grond te komen. Al een week word ik iedere ochtend om 7.00 uur vriendelijk gewekt door de heiwerkzaamheden in het nieuwe deel van de Banne-Zuid. Als ik naar de pont fiets, zie ik de Buiksloterham zich ontwikkelen, een nieuw uitzicht, het filmmuseum dat zich langzaam opricht. De commissievergadering Ruimtelijke Ontwikkeling van vorige week was een goednieuwsshow waar je bijna achterdochtig van wordt. Waterlandplein, het gaat dan eindelijk toch gebouwd worden. En we krijgen een nieuw zwembad op dezelfde plek en het oude hoeft waarschijnlijk niet dicht. Wetenschappelijk onderbouwd is het niet, maar wij willen graag geloven dat de komst van het nieuwe bestuur, nieuw elan heeft gebracht en dat daardoor ook projecten weer op stoom komen.

Dat geloof wordt ook gevoed door wat we zien in de Voorjaarsnotitie. Rechtse partijen zullen tot hun opluchting gezien hebben dat links bestuur niet betekent dat hotels en zorginstellingen in Noord worden genationaliseerd en alle boeren in landelijk Noord samen in de kolchoz moeten gaan werken. Maar links bestuur betekent wel dat het stadsdeel zich nog steviger gaat inzetten voor de Noorderlingen in zijn overleg met grote commercile spelers zoals woningcorporaties. Want zo zien wij de inzet op het punt Beleid Wonen: het zachtjes duwen van de corporaties in de richting die wij willen, die Noord nodig heeft: een verschuiving van sloop en nieuwbouw naar onderhoud en renovatie, waar gebouwd wordt betaalbaar bouwen en de bestaande huurwoningen isoleren. Over dat isoleren willen we het bestuur wel een vraag stellen: is er nagedacht over de voorlichting van huurders op dit punt? Isoleren zal leiden tot huurverhoging, maar die kan worden terugverdiend met energiebesparing. Zeker als er goede afspraken worden gemaakt met corporaties over een maximum aan de huurverhoging. Het is zaak dat wordt uitgelegd dat wij dus geen lastenverzwaring voorstellen, maar zelfs een lastenverlichting in de toekomst.

Een andere duidelijke keuze van dit linkse bestuur is de keuze voor het buurtniveau. De buurt is de schaal van de toekomst, de buurt is de basis van dit stadsdeel. Het bestuur laat dat in onze ogen duidelijk terugkomen in de al veelbesproken voorstellen voor geveltuinen, schaakborden en speelterreinen, zoals pannaveldjes. Hiermee worden mensen uitgenodigd zelf iets te doen aan het uiterlijk van hun buurt en samen aan sport te doen, of dat nou denksport is of iets fysiekers. Noord is en blijft een bakermat van het Amsterdamse voetbal en onze droom is dat er uiteindelijk vanaf al die kleine trapveldjes een groot jaarlijks toernooi kan ontstaan tussen buurten in ons stadsdeel.

En het zijn ook zeker die laatste voorstellen, maar ook de cultuurvoorstellen uit deze nota die het positivisme uitstralen dat wij de komende jaren hard nodig zullen hebben. Want ook de SP-fractie sluit haar ogen niet voor die donkere bezuinigingswolk die er hangt. Hoe moeten we daar nou op voorsorteren? Wat kunnen we nu al doen aan die elf miljoen? Die vraag willen we het bestuur ook stellen: hoe ziet het deze voorjaarsnota in het licht van die bezuinigingen? Waarom is niet besloten al dit geld vast opzij te zetten? Zijn de voorstellen uit deze nota het zoet voor een jarenlange periode zuur?

Die bezuinigingen zijn een grote zorg, en we roepen het bestuur opnieuw op de hele raad mee te nemen in het proces en de keuzes die er gemaakt moeten worden. Maar die bezuinigingen zijn nog niet eens onze enige zorg. Er ligt ontzettend veel werk voor ons allen. Want hoe houden we de afvalinzameling betaalbaar voor het stadsdeel en de bewoners en tegelijkertijd de straten netjes? Hoe houden we het buurtgevoel overeind in de buurten waar het bestaat en hoe brengen we het terug waar het is verdwenen? Hoe gaan we om met de weer groeiende onrust in Floradorp, hoe gaan we om met het veiligheidsprobleem dat winkeliers langs doorgaande wegen in Noord maar blijven houden, gezien de aanhoudende overvalgolf? Hoe bieden we onze ouderen veiligheid en onze jongeren perspectief? Hoe maken we die twee voedselbankloketten overbodig? En tot slot, een punt dat de SP zal blijven herhalen: hoe krijgen we in 2014 meer dan de helft van de Noorderlingen naar de stembus?

Het zijn deze vragen waar het bestuur en de raad, coalitie en oppositie, de komende jaren de antwoorden en oplossingen op moeten vinden. De SP-fractie heeft het vertrouwen dat het kan, deze voorjaarsnotitie is in ieder geval een begin.