Amsterdam

Het complete welzijnswerk in het stadsdeel Zeeburg gaat er anders uitzien. De aanleiding hiervoor is de krappe beurs van het stadsdeel. Het totale budget is 8,3 miljoen, hierop moet 1,2 miljoen bezuinigd worden. Het stadsdeel maakt gebruik van deze bezuinigingsoperatie om de manier waarop dit op dit moment georganiseerd wordt grondig te herzien en te vernieuwen.

Aanbesteden
Om het anders te organiseren heeft het dagelijks bestuur er voor gekozen om het gehele welzijnswerk te gaan aanbesteden. Dit houdt in dat allerlei welzijnsorganisaties een bod mogen uitbrengen op het welzijnswerk van Zeeburg.
Het koppelen van het aanbesteden aan de inhoudelijke vernieuwing is een politieke keuze van het dagelijks bestuur. Er is geen enkele inhoudelijke, technische of formele reden te noemen waarom dit samen moet gaan.
Het gevolg is dat de planning om per 1 januari 2008 te willen aanbesteden ook de planning van het vernieuwen van de inhoudelijke kant van het welzijnswerk bepaalt. Deze planning is krap, waardoor de SP verwacht dat er voor de inhoud te weinig tijd zal zijn. De SP heeft omwille van de zorgvuldigheid dan ook voorgesteld dit van elkaar te scheiden om op een verantwoorde manier deze grote veranderingen voor te bereiden.

Naast bezuinigen is het doel van de vernieuwing te komen tot een betere kwaliteit. Hiervoor is het niet noodzakelijk aan te besteden. Met de huidige welzijnsorganisaties kan dit net zo goed. En als stadsdelen met elkaar zouden samenwerken, kan dit ook leiden tot verdere verbetering van de kwaliteit.

In november 2006 is er ondanks de bezwaren over het gebrek aan inhoudelijke onderbouwing besloten over te gaan tot aanbesteden. De SP was het hier niet mee eens. De raad heeft hiermee zichzelf een grote tijdsdruk opgelegd. Het gaat hier om de vernieuwing van het gehele welzijnswerk. Juist omdat dit voor iedereen nieuw is, is de inhoudelijke voorbereiding belangrijker dan anders.
Hoe ingewikkeld wil het stadsdeel het zichzelf maken: het is een grote bezuinigingsoperatie en dit willen we dan ook nog bereiken met een onbekende aanbieder in een nieuwe samenwerkingsconstructie voor de komende vier jaar.
Alle inhoudelijke voorstellen zullen in sneltreinvaart besproken moeten worden. De kans op te snelle en ondoordachte beslissingen is groot. Ook veroorzaakt dit onder het bestaande welzijnswerk een hoop onrust. De medewerkers zijn het faillissement van de vorige welzijnsstichting net te boven en prompt is de toekomst weer onzeker.

De voorwaarden
De raad heeft nog wel een slag om de arm gehouden. Aanbesteding kon een bruikbaar instrument zijn om tot nieuwe welzijnsaanbieders te komen, maar dan moest wel in januari een aantal zaken geregeld zijn. Er moest door de raad een visie besproken zijn. En op basis hiervan moest de raad de eisen vaststellen die aan de contractpartners, de toekomstige welzijnsaanbieders, mogen worden gesteld. En tot slot moest de raad het bestek, een boekwerk waarin precies beschreven wordt wat het stadsdeel allemaal op het gebied van welzijn wil, vaststellen.
De SP heeft dit toen niet gesteund, omdat het niet ver genoeg ging. Dit blijkt ook wel.

De visie is 25 januari 2007 in de raad besproken. Een visie is richtinggevend voor het te maken beleid. De SP was hierover positief, maar miste wel iets essentieels.
In de visie staat dat de ?civil society? het leidende principe is. Dat werd ingevuld met een brede omschrijving van situaties van mensen die nu kwetsbaar zijn, of dat in de toekomst wellicht worden. Dit is terecht, maar eenzijdig.
Tot die ?civil society? behoren we allemaal. Mensen die nu kwetsbaar zijn, of dat in de toekomst wellicht worden. Maar ook mensen die nu als vrijwilliger werkzaam zijn of dat in de toekomst wellicht zouden willen worden, in welke vorm dan ook. De SP vind het belangrijk om burenhulp, vrijwilligerswerk en mantelzorg te koesteren en te stimuleren. Dit vraagt wel om waardering en ondersteuning van iedereen die op vrijwillige basis iets wil doen voor anderen. Aangezien deze visie richting geeft hoort dit aspect er absoluut bij.
Daarom heeft de SP een tekstwijziging voorgesteld, een amendement, die ook unaniem door de raad is aangenomen.

Aan de eerste voorwaarde gesteld door de raad is hiermee voldaan.

De selectiecriteria
De tweede voorwaarde, dat op basis hiervan de raad de eisen moest vaststellen die aan de contractpartners, toekomstige welzijnsaanbieders, mogen worden gesteld was het volgende punt op de agenda.
De PvdA wilde een extra criterium toevoegen nl.: ?De mogelijk toekomstige aanbieder of haar rechtsvoorganger dient ten minste vier jaar te bestaan en is in staat een sluitende begroting te overleggen.?
Het doel was om op deze manier het financiëe risico zoveel mogelijk te beperken. Maar met het toevoegen van dit criterium wordt Stichting Welzijn aan het IJ op voorhand uitgesloten. De SP vindt dat je zo niet met de huidige aanbieder en hun medewerkers om moet gaan. Gelukkig deelde een meerderheid van de raad deze mening en door onze bijdrage werd de tekst aangepast, zodat Stichting Welzijn aan het IJ niet op voorhand al uitgesloten wordt.

Een ander punt is hoe om te gaan met het huidige personeel. In een nota uit februari 2006 staat: ?Het voordeel van dat het zittende personeel wordt overgenomen is dat het een hoop onrust bij de werknemers en zo ook bij de afnemers, wegneemt. Voorgesteld wordt om hier afspraken over te maken met de welzijnsinstellingen, en kan het als criterium in het bestek worden opgenomen.?
De SP vindt dat het heel duidelijk moet zijn hoe het stadsdeel met het huidige personeel van de welzijnsinstellingen om wil gaan. Het dagelijks bestuur wil zich alleen verplichten tot de wettelijke regels.
Volgens de SP zou, daar waar mogelijk, het huidige personeel van de welzijnsinstellingen overgenomen moeten worden door de nieuwe aanbieder.
De SP stelde voor om dit op te nemen in de selectiecriteria van de eerste fase.
Hierin stond de SP alleen.

De raad heeft ingestemd en aan de tweede voorwaarde werd hiermee voldaan.

De Inhoud
Volgens de planning zou de nota Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) ook besproken moeten worden. Hierin zou de inhoud die het welzijnswerk in zijn vernieuwde vorm zou gaan inhouden breed beschreven moeten staan.
Dit is niet gebeurd. In de commissie vergadering, het discussie gedeelte voorafgaand aan de raadsvergadering, bleek dat het voorstel wat de WMO-nota van het dagelijks bestuur onvolledig en inhoudelijk zwaar onder de maat was.
Een inhoudelijke discussie was dus nog niet mogelijk. Bovendien is de inhoud van de eveneens belangrijke Armoede nota helemaal onbekend omdat deze in conceptvorm nog niet eens af is.

Het stadsdeel kan van alles willen en daar een planning aan koppelen, maar het halen van die planning mag nooit een reden zijn om voor de inhoudelijke kant een oogje dicht te knijpen. Volgens de SP zou de raad eerst alle volledige inhoudelijke basisstukken besproken moeten hebben om dit hele traject serieus te kunnen voorbereiden. Anders houdt het toch echt op.

De SP is van menig dat de raad omwille van de ingezette planning als een soort kip zonder kop doorgaat. Dit is volgens ons niet meer uit te leggen aan de mensen voor wie we dit allemaal doen. Namelijk de inwoners van Zeeburg. Als raadsleden zijn we tenslotte vertegenwoordigers van deze mensen en nemen we deel aan de politiek om voor hen op te komen. Vanuit welke politieke visie dan ook.
Het mocht niet baten.

We zijn verbaasd dat het aanbesteden nu het instrument is terwijl aan de derde voorwaarde, het vaststellen van het bestek, nog niet is voldaan.

De SP vreest dat het welzijnswerk opnieuw een zware tijd tegemoet gaat.

Helmie Bijleveld