Amsterdam

'Zeeburg bouwt, met minder geld, aan een nieuw en stevig fundament voor zorg en welzijn. Het wordt een kleiner huis, met een grotere tuin.' Een klinkende slogan, waarmee het dagelijks bestuur de Zeeburgers wil overtuigen dat de vernieuwing van de zorg en het totale welzijnswerk goed en gedegen gebeurt.

Maar er staat al een huis, alleen is dat huis nodig aan renovatie toe. Dat krijg je als je er jaren niet in investeert, maar op onderhoud beknibbelt. Dit vertrouwde huis wordt met de grond gelijkgemaakt en er komt een nieuw en kleiner huis voor in de plaats. Sloop in plaats van renovatie is voor de SP altijd al stof tot discussie.
Verder komt er nog bij dat de wethouder 'het kleinere huis' niet zelf gaat verhuren, maar overlaat aan een nieuwe commercile aanbieder.
Dit alles wordt gebouwd 'met minder geld'. Dat vindt de SP zacht uitgedrukt.
Er wordt op 7,6 miljoen namelijk 1,2 miljoen bezuinigd. Dat is dus een bezuiniging van 16%.

Het stadsdeel zegt voorzieningen en ondersteuning te garanderen voor iedereen. Maar is dit wel zo? Volgens de SP is dat 'nieuwe huis' er duidelijk niet voor iedereen.
Want, het kinder-, tiener-, jongeren-, volwassenen- en ouderenwerk zal niet meer door het welzijnswerk georganiseerd gaan worden, maar wordt overgelaten aan marktpartijen. De prijzen van deze activiteiten zullen dus veel hoger worden.

De speciale stadspas
Het stadsdeel gaat dit opvangen worden door de invoering van een stadspas. Deze is, de eerste jaren, alleen bedoeld voor de ouders van kinderen tussen 4 en 12 jaar, die tot 110% van het minimuminkomen verdienen. Alleen hn kinderen krijgen korting op de cursusprijzen. De wethouder (GroenLinks) suggereert dat door het invoeren van deze pas muziek-, dans- en sportlessen ook betaalbaar zullen zijn voor deze armste groep kinderen.

Maar waar gaat dit over. Voor de Muziekschool bijvoorbeeld bestaat al een stadspaskorting. Voor deze vorm van muziekles maakt het dus niets uit.
En de wethouder is niet van plan de stadspaskorting ook aan te bieden voor individuele lessen die tussen de 35,- en 45,- per les kosten.

Dan de andere kinderactiviteiten. Een activiteit bij het kinderwerk kost op dit moment tussen de 0,50 en 1,- per les. In de toekomst zal het gemiddeld 8 euro per les worden. Dit voor een heleboel mensen niet op te brengen. Via de stadspas subsidieert het stadsdeel dit met 6,- per les. Dat klinkt mooi, maar concreet komt het erop neer dat de allerarmsten in ons stadsdeel straks 2,- per les gaan betalen. Dit betekent dat kinderactiviteiten bijna 3 keer zo duur worden.
Tenminste, voor mensen met een stadspas.
Alle anderen die hier (net) boven zitten gaan meer dan 10 keer zoveel betalen.

De wethouder zegt dat met invoering van deze stadspas segregatie wordt tegengegaan. De SP denkt hier heel anders over.
Kinderen waarvan de ouders het kunnen betalen zullen elkaar ontmoeten omdat ze de activiteit leuk vinden. De kinderen waarvan de ouders de 8,00 per kind per les niet kunnen opbrengen dus niet. Het stadsdeel heeft een slogan: 'Elk talent telt!' De SP vind dit inmiddels klinken als een galmende holle frase.

Bovendien heeft een commercile aanbieder van activiteiten een ander doel en een ander belang dan een welzijnsmedewerker. Een commercile sportschoolhouder zit bijvoorbeeld niet te wachten op een leerling die meer dan gemiddeld aandacht nodig heeft. Kinderen met gedragsproblemen of andere specifieke behoeftes vinden nu nog binnen het kinderwerk een plek. Deze kwetsbare kinderen gaan in de toekomst buiten de boot vallen.

Het jongerenwerk
Ook de activiteiten voor jongeren worden zo goed als wegbezuinigd. Aan de ene kant moeten commercile marktpartijen dit gat gaan opvullen. Maar ook hier geldt dat veel jongeren dit niet kunnen betalen en dus buiten de boot vallen. Want ook dit nieuwe aanbod gaat een veelvoud kosten ten opzichte van nu.
Aan de andere kant hoopt de wethouder op het ontstaan van vrijwillig jeugd en jongerenwerk. Dit betekent dat er allerlei vormen van vrijwilligerswerk ingezet gaan worden als begeleide vrijetijdsactiviteiten voor jongeren door ouders, oudere jeugd en buurtbewoners. Ook op deze manier worden er jongerenwerkers wegbezuinigd, wat toch echt een vak is.
Als derde optie ziet de wethouder professioneel en vrijwillig begeleide facilitering. Hiermee bedoelt het stadsdeel dat jongeren uit sociaal kwetsbare milieus professioneel begeleid gaat worden. Beter geschoolde jongeren kunnen in zijn ogen begeleid worden door vrijwilligers.

Kortom
De SP loopt niet weg voor bezuinigingen, maar een bezuiniging van 1,2 miljoen op welzijn alleen is een politieke keuze die de SP niet deelt.
Ook de keuze om aan te besteden was niet de onze. Marktwerking zal in onze ogen niet ten goede komen van de kwaliteit. Het zal leiden tot een degradatie van de professionals, omdat er op aangestuurd gaat worden hen te vervangen door vrijwilligers.

Dat er, gekoppeld aan de WMO, een inhoudelijke vernieuwing van het hele welzijnswerk moet komen deelt de SP. Maar doordat de snelheid van dit hele proces wordt bepaald door de deadlines van het aanbestedingstraject ziet de SP dat dit ten koste gaat van de inhoudelijke kwaliteit. En hiervan worden de bewoners van Zeeburg de dupe.

De wethouder droomt over 'een kleiner huis met een grotere tuin'. Het lijkt erop dat het de bedoeling is dat zo min mogelijk Zeeburgers er terecht kunnen. Bovendien staat er een hek om de tuin dat volgens de SP veel te hoog is.