Amsterdam

‘We geven de buurt weer terug aan de bewoners en hun organisaties. Zij krijgen meer speelruimte en minder regels’, een citaat van wethouder Zorg en Welzijn Jan Hoek. De SP constateert dat niet geldt voor ZIN en Assadaaka. Het is schandalig dat er na een jaar nog steeds geen gepaste ruimte gevonden is om deze organisaties simpelweg te laten vergaderen.

In de commissievergadering van afgelopen dinsdag kwam Marianne Spierings inspreken. Zij is voorzitter van Zeeburg Inclusief (ZIN), de Zeeburgse belangenorganisatie voor ouderen, gehandicapten en chronisch zieken. ZIN sprak ook namens ANBO Zeeburg, Assadaaka en Comit Onze Hoop.

De wethouder zegt steeds dat hij wel degelijk ruimtes aanbiedt, maar nu blijkt dat die ruimtes totaal ongeschikt zijn. Of het is te klein, de bestuursleden van ZIN zijn namelijk zelf allemaal afhankelijk van een rolstoel. Of de ruimte wordt al zo intensief gebruikt door andere organisaties dat het domweg niet past. Of de tijd die de ruimte wel beschikbaar is voor chronisch zieken en gehandicapten ronduit ingewikkeld. Een andere aangeboden ruimte is gewoonweg niet aangepast. De wethouder laat hiermee zien dat hij ZIN niet serieus neemt. Schandalig.

ZIN krijgt van het stadsdeel een subsidie van 3.800,-. Een schijntje, er zijn soortgelijke organisaties die per jaar twee maal zoveel krijgen inclusief vergaderruimte. Van dit bedrag kunnen zij geen ruimtes huren.

Het stadsdeel heeft over de vernieuwing van het Sociaal Domein en de WMO veel geschreven. Zo staat er ‘Mensen met geestelijke, fysiek of sociale beperkingen kunnen rekenen op ondersteuning en compensatie’. De visie van het stadsdeel, als het gaat over de ‘civil society’ is dat het stadsdeel staat ‘voor een samenleving waar burgers oog hebben voor elkaar en samen willen werken aan de leefbaarheid van hun straat en buurt. De inzet van het stadsdeel is er op gericht de inwoners daarin te faciliteren door het bieden van praktische ondersteuning’

Dat zijn mooie woorden. Het is zeer teleurstellend dat nu blijkt dat het stadsdeel dat niet kan waarmaken als het om een zo eenvoudige vraag gaat. De bewoners, georganiseerd in ZIN, willen dolgraag werken aan die ‘civil society’, maar nu blijkt het stadsdeel niet bij machte zijn eigen taak waar te maken. Sterker nog, de wethouder heeft op de vragen van ZIN in de vergadering niet gereageerd.

De SP vreest dat dit een teken aan de wand is. Wederom zien wij de toekomst als het gaat over het welzijnswerk niet al te rooskleurig tegemoet.