Amsterdam

Bijdrage bij perspectievennota 2010

Voorzitter,

Vandaag behandelen we de perspectievennota. Al vroeg liet het bestuur weten dat we ons er niet teveel van moesten voorstellen. Het zou een beleidsarme nota worden. Wat een eufemisme!

Wat heeft het bestuur ons in 25 pagina's laten weten? Dat er twee pleintjes worden opgeknapt en dat er geld vrij gemaakt wordt voor de ontsluitingsweg van Ijburg. Dit zijn concrete zaken waarmee de SP akkoord kan gaan, maar daar waren geen 25 pagina's voor nodig; zonde van het papier. Nog wel een vraag over de ontsluitingsweg; we moeten een ton bijdragen, maar in 2013 wordt de definitieve ontsluiting gerealiseerd. Betekent dit dat deze investering na 2013 waardeloos wordt? Of leveren we hiermee ook een bijdrage aan de definitieve ontsluiting?

Zijn er dan verder geen keuzes te vinden in de nota? Nou, wel dat er speerpunten zijn, en uitgangspunten. Welke, dat blijft een raadsel. Behalve dan dat er mensen bij betrokken worden. Maar de vraag is hoe... Drie uitgangspunten staan centraal: solidariteit, duurzaamheid, en burger centraal. Wie is er solidair met wie? Het stadsdeel lijkt vooral solidair met hen die zelf nog een toevoeging kunnen doen (ofwel iets doen waarvoor het stadseel eerst zelf verantwoordelijk was). En wat verstaat u eigenlijk onder duurzaam? Is het volgens u dat er slechtszoveel wordt gebruikt dat het geen schade toebrengt aan toekomstige generaties? Of iets waar we nog jaren gebruik van kunnen maken? Of is het slechts een modewoord dat al behoorlijk sleets begint te raken. Want soms is het techno, dan nano, nu duurzaam; volgend jaar iets anders. En 'de burger centraal', daar kom ik straks nog op terug. De indicatoren van het stadsdeel worden omgezet in meetbaredoelen. Maar worden ze ook afrekenbaar? Is er sprake van een lotsverbondenheid? Als we meetbare doelen presenteren, dan moet u ook iets zeggen over hoe u ze dan gaat meten.

DB zegt niet alleen te willen kijken naar wat ze niet meer wil gaan doen, maar vooral naar wat het meest maatschappelijk rendement oplevert en het meest bijdragen aan ambities in het program akkoord. Als je het woord 'meest' gebruikt, dan vergelijk je dat met iets. Iets dat je minder waardeert. Dan zul je dat moeten kwantificeren, en om een goed oordeel te kunnen geven, zullen we ook gekwantificeerd moeten zien dat wat we niet meer doen, hoeveel dat kostte, wat het opleverde, en ook in hoeverre het werd gewaardeerd. Als het DB dat in het voorjaar van 2011 in een traject wil hebben, hoe zouden wij als raad daar dan nu mee akkoord kunnen gaan? Want dan geven we een blanco cheque. Graag hoor ik van het DB dat als we gaan bezuinigen, u laat zien wat er gesneuveld is, en waarom. Wat kostte die activiteit, wat leverde het op, (in termen van gebruik, waardering etc.)

Want blanco cheques, daarvan gaan we nu de wrange vruchten plukken. Ik bedoel natuurlijk Muziekmakerscentrum en het Centrum voor Vrije Tijd. In de tijd dat de bomen nog tot de hemel groeiden, zijn er garantstellingen uitgedeeld. En nu het niet uitkomt, worden ze waarschijnlijk geincasseerd. In de commissie financien vroeg ik u al om een reconstructie van de hele gang van zaken. Om te zien wat er nog gered kan worden, maar vooral ook om te bekijken welke lessen we hieruit kunnen trekken. De wethouder zei dit van harte toe, maar graag hoor ik dit nog eens bevestigd door het hele DB.

Voorzitter, we moeten ergens geld vandaan gaan halen. Bij het presenteren van het college akkoord kreeg het DB een eerste kans, maar ze verzandde in vaagheden. Ook nu zien we geen concrete voorstellen. Het DB begint op een klein kind te lijken dat de handen voor de ogen slaat als ie wordt betrapt op stoutigheid. Als ik jou niet zie, zie je mij ook niet...

Een heel klein doorkijkje geeft u ons al wel: wil je nog activiteiten ontplooien in Oost, dan moet je ze zelf bedenken en organiseren. Want zelfredzaamheid is het toverwoord. Vooraan staan is de boodschap, anders is de pot leeg. Bedoelt u dit met 'de burger centraal'? Dit is iets wat de SP zorgen baart. Want we zien aankomen dat alleen degenen die nog wat kunnen, en er op tijd bij zijn, nog wat zullen krijgen.

Wie dat niet kan, tsja, soms moet het stadsdeel daar iets mee. Maar verder dan de kreet 'dat we natuurlijk ook iets moeten met deze mensen' komt u niet. Dat klinkt weinig hoopvol.

Ik doe een dringende oproep nog deze zomer met concrete voorstellen te komen en ons mee te nemen in het traject. Het is onfatsoenlijk wanneer het zwaard van Damokles boven ieders hoofd blijft hangen. Organisaties moeten ook deze zomer bezig met hun begroting voor 2011 en dus enige duidelijkheid hebben of ze volgend jaar nog op ons kunnen rekenen.

Voorzitter, de SP wil best een handje helpen met bezuinigingsvoorstellen. Wij slaan namelijk niet de handen voor de ogen.
− Bezuinigen op raadsvergoeding; wij krijgen meer dan het wettelijk minimum, en kunnen dus ook zelf iets inleveren. Niet meer dan fatsoenlijk, aangezien we dit ook aan onze bewoners vragen. Lagere vergoeding raadsleden terugbrengen naar het wettelijk toegestane minimum van 80% 150.000 . Dit is voor een aantal extra, inkomsten bovenop een regulier salaris. Wij kunnen het toch wel met minder? Wij hoeven voor dit eervolle vrijwilligerswerk toch niet nog eens een bijstandsuitkering bovenop op ons salaris te verdienen?
− Hetzelfde geldt nog steeds voor onze wethouders; die gaan erop vooruit aangezien we over meer inwoners gaan. Een stukje hiervan inleveren, en bijvoorbeeld de vijfde wethouder hiervan bekostigen, dan maak je een
groots gebaar! Wat de SP betreft is het hiervoor nog niet te laat!
− Het gelijktrekken van begrotingssystematieken (parkeerfonds 5 ton en begroten onderhoudswerkzaamheden onderwijs 6,5 ton) of hanteren van n systematiek (1 miljoen)
− Overhevelen bouwleges van centrale stad naar stadsdeel 1.000.000
− Structurele capaciteitskosten beter dekken uit projectgelden (ISV, GSB, Parkeerfonds). 200.000
Dit zijn maatregelen die geld opleveren, maar weinig tot geen pijn doen. Kijk er nu naar en laten we dan zo snel mogelijk praten over wat er verder nog nodig is!

Dan nog een laatste opmerking: Vlak voor de verkiezingen besloot stadsdeel Zeeburg haar maatschappelijk vastgoed te verkopen. Tot grote spijt van de SP, die van mening is dat je je tafelzilver in eigen hand moet houden. Nu staat in de perspectievennota dat dit niet alleen positieve effecten, maar ook structureel negatieve effecten kan hebben. In de commissie financien kwam ik met de wethouder overeen dat we bij de behandeling van de begroting in het najaar daar een concreet beeld van hebben. Graag wil ik deze toezegging hier nog een keer herhaald zien.

Voorzitter, nu de conclusies.
De SP stemt in met de verbetering van het Rhijnspoorplein en het Deymanplein. Wat betreft de ontsluiting van IJburg willen we weten hoe lang we plezier zullen hebben van deze investering. Instemming met de keuzes en procesvoorstellen uit deze nota vinden we wel erg grote woorden en willen we nader gepreciseerd zien.