Amsterdam

Beste Laurens

Onlangs was ik op bezoek bij de Slootermeerschool en ik sprak daar met de leerkrachten over wat opgroeien in armoede betekent voor een kind. Ze vertelden me het volgende.

In de buurt van de Slootermeerschool is veel armoede. Je kunt aan de kleding van de kinderen zien dat ze in armoede leven. Hun kleding is vaak te groot, zodat de kinderen erin kunnen groeien. Of kleren zijn juist allemaal te klein omdat er geen geld voor nieuwe kleding is.

De leerkrachten valt het ook op dat sommige kinderen die in armoede leven geen drinken hebben in de pauze en dat ze een broodje met alleen boter of oud brood mee naar school meekrijgen. Maar het is soms ook zo dat een kind dat altijd een broodje met alleen boter meekrijgt, niets anders zou willen, omdat het kind gewend is aan dat broodje met boter.

Als de kinderen jarig zijn melden de ouders meestal de kinderen af, omdat een traktatie de ouders te veel kost. Of dan delen ze rozijntjes uit en anders een grote zak chips die ze dan onderverdelen bij de kinderen, zodat het niet zo opvalt dat de ouders in armoede leven.

Rabia

Daar word je toch stil van? Dat is armoede anno 2013 in een rijke stad. De verjaardag hoort voor elk kind een blije dag te zijn! Niet een dag om alleen in een hoekje verstopt te zitten uit schaamte!

Dit verhaal staat niet op zich.
Zo hoorden we bij de voedselbank dat ze bij het samenstellen van de voedselpakketten er speciaal rekening meehouden dat mensen zijn afgesloten van energie.

Door slecht voedsel en geen geld voor de tandarts hebben arme kinderen slechte gebitten en verliezen zij zelfs tanden.

Ook kunnen arme kinderen de kosten van sporttoernooien niet betalen waardoor ze maar stoppen met sporten omdat ze er toch niet bij horen.

En er zijn nog steeds kinderen die niet meekunnen op schoolreisjes vanwege de hoge ouderbijdrage. Bij n school was het zelfs zo erg dat de komst van Sinterklaas voor veel kinderen een feest was met kadootjes, behalve voor de arme kinderen….die kregen niets van de Sint…

In 2011 hadden we in Amsterdam 35.879 arme kinderen. En op de vier kinderen groeit al op in een bijna onoverbrugbare achterstand. Per klas dus zo’n 7 arme kinderen. Een aantal dat fors lijkt te groeien, wat ook blijkt uit de toenemende drukte bij de voedselbank met 30% meer klanten in 2012.
Maar de armoede per kind groeit vooral ook. Het Nibud stelt dat in 2008 een gezin met 2 kinderen nog 121 euro per maand over had voor kadootjes, sporten, uitgaan en sociale bezoekjes. Nu is dat nog maar 5 euro. 'Dit betekent letterlijk, niet naar verjaardagen kunnen, geen geld om te sporten en de extra bijdragen voor schooluitstapjes niet kunnen betalen, of geen geld hebben voor andere onvermijdbare uitgaven.'

We hebben nu ruim 3 jaar moeten toekijken hoe het stadsbestuur met dit probleem omgaat. Maar in die 3 jaar blijft het vooral stil. We hebben een wethouder Armoede gezien die zich opstelt als een coach van een team met bedrijven die de voedselbank steunen met kerst. Maar een krachtige armoedewethouder die er alles aan doet om de mensen uit de armoede te halen of op z'n minst de pijn te verzachten ontbreekt.

Met kreten als 'eigen kracht' en 'werk is het beste recept tegen armoede' probeert het stadsbestuur haar gezicht te redden. Maar ondertussen blijft geld voor de allerarmsten op de plank liggen en kijkt het stadsbestuur toe hoe mensen verder wegglijden.
En deze raad geeft ook telkens niet thuis en steunde in meerderheid wel de plannen om brugwachters, portiers, hulpverleners en sportmedewerkers werkloos te maken. Initiatieven van ons om mensen nuttig werk te laten doen en voor een plan tegen jeugdwerkloosheid werden hier weggestemd. In woorden geven nu D66 en PvdA wel prioriteit aan het wegwerken van jeugdwerkloosheid. Laten we er een gezamenlijke strijd van maken.

Het is de hoogste tijd voor meer banen, maar ook moeten we voorkomen dat er aan de andere kant weer banen verdwijnen. En dan nog is er meer nodig om te voorkomen dat kinderen uit schaamte hun verjaardag thuis doorbrengen en Sint hen jaarlijks voorbij gaat.

Deze kadernota geeft hier geen antwoord op. Het college is meer bezig met de BV Amsterdam dan met onze samenleving. Het stadsbestuur is wereldvreemd en staat met de rug naar de samenleving toe!

Gelukkig kan het wel anders. We kunnen ervoor zorgen dat armere gezinnen meer noodzakelijke uitgaven kunnen betalen vanuit bijvoorbeeld de langdurigheidstoeslag en de Bijzondere Bijstand zodat er iets meer geld overblijft voor de kinderen. We kunnen leerprestaties bevorderen met gratis huiswerkbegeleiding. We kunnen ervoor zorgen dat armere huishoudens ook eens gratis van de mooie activiteiten in onze stad kunnen genieten. En we kunnen ervoor zorgen dat de scholierenvergoeding arme kinderen volwaardig op school kan laten meedoen. Ja, het kan!

We kunnen structureel gaan afrekenen met de meest schrijnende armoede, maar daar ligt toch ook echt een rol voor de regering. Mijn hoop is er dat nog eens een sociale regering komt die hier een steentje aan bij wil dragen. Volgend jaar lijkt de gesel Rutte-Asscher nog over alle arme kinderen te gaan. Laten wij ons een sociale stad tonen en een vuist maken tegen kinderarmoede. Met 10 miljoen kunnen we per arm kind gemiddeld 250 euro extra laten besteden. Het geld is er wel, bijvoorbeeld bij de opkoop van Wallenramen of in de grote grabbelton.

Geen kind hoeft in Amsterdam in armoede op te groeien. Er is een sociaal alternatief. Zie wat er in de maatschappij speelt. Open de ogen. Accepteer niet langer dat een kind vanaf de geboorte al op een enorme achterstand staat. Laat elk kind volgend jaar vol trots en blijdschap zijn verjaardag vieren en de Sint bij ieder kind op bezoek gaan. Maak van de bestijding van kinderarmoede topprioriteit.