Amsterdam

Ik sprak onlangs met Johan, hij werkt bij het Leger des Heils in Amsterdam Noord.
Daar doet hij de naschoolse dagbehandeling en hij vertelde me over de dingen die hij daar meemaakt.

Kinderen uit het speciaal basisonderwijs en enkele middelbare scholieren worden daar begeleid bij hun problemen met hun vaak negatieve zelfbeeld en bij hun huiselijke situatie, waar het vaak ook geen koek en ei is. Heel veel van deze kinderen met een wat lager IQ hebben ouders die ook zware moeite hebben het hoofd boven water te houden of de kinderen naar tevredenheid op te voeden. Daarom besteedt Johan ongeveer 50% van zijn tijd bij de kinderen thuis. "Vroeger deden we dat n keer in de twee weken, maar dat zet geen zoden aan de dijk. Als er thuis geen ontwikkelingen zijn, kan het kind zich ook niet ontwikkelen", aldus Johan.
In de thuissituatie bekijkt Johan of hij adviezen kan geven wat betreft de hoogste nood, opvoeding en financin, en of hij eventueel hulp bij schuldsanering kan aanraden.

Bij de mensen thuis valt Johan vaak de rampzalige omstandigheden op waaronder sommige kinderen leven. Zo kwam hij bij een gezin binnen dat gewoon op de kale vloer leefde en ook geen bedden had. Ouders en kinderen sliepen met kleedjes op de betonnen vloer. Er zijn gezinnen die op het randje staan hun huis uitgezet te worden.
Hij ziet veel kinderen in afdragertjes van grote broer of zus, hij ziet zelfs kinderen in kleding van hun ouders! Veel kinderen zien er echt onverzorgd uit. Ook valt hem vaak het enorme gebrek aan hygine op, in het bijzonder bij gezinnen uit Noord. Zo moest een jonge puber nog de meest basale handelingen na het ontlasten geleerd worden omdat dat hem thuis nooit bijgebracht was...
En dan natuurlijk de voeding. "Tijdens de schoolvakantie zijn wij de hele dag open, en dan beginnen we altijd met een stevig ontbijt, omdat we weten dat ze dat thuis niet gekregen hebben."

Johan vertelt me dat het af en toe voelt als dweilen met de kraan open, maar als zo'n periode van anderhalf jaar begeleiden voorbij is ziet hij toch wel dat er met kleine stapjes iets bereikt is. Veel oudere collega's heeft Johan niet, die branden op een bepaald moment af. Ook Johan denkt al wat na over de toekomst. "Ik doe dit werk nu vijf jaar, maar ik wil later in de intensieve gezinsbegeleiding werken, waar ik dan vijf of zes gezinnen fulltime begeleid."

Bedankt Johan, voor deze inkijk in jouw wereld van de meervoudig minder- bedeelden. Het laat zien dat er ook onder de zwakken nog zwakkeren zijn.

* De naam Johan is gefingeerd in verband met de privsfeer.

Rinus Goes.