Een verpleegkundige over kinderarmoede
Een verpleegkundige over kinderarmoede
Ik geef Natuur en Milieu Educatie op basisscholen in Amsterdam Noord. Daardoor kom ik op allerlei basisscholen in uiteenlopende buurten. Op een van de scholen sprak ik met een verpleegkundige van de GGD.
Ik vroeg haar naar signalen van armoede bij de kinderen op school. "Ik zou er een boek over willen schrijven," zei ze, "maar ik ben er te moe voor." Voor haar is het keihard werken met deze groep kinderen, maar ze wil ze niet in de steek laten. "Deze kinderen zijn thuis aan chaos gewend. Daardoor zijn de kinderen in de klas vaak lastig onder controle te houden."
"Zie je ook tekenen van bijvoorbeeld ondervoeding?" vroeg ik haar. "Vooral van slechte voeding. Daarnaast laten ouders laten de kinderen weinig buiten spelen. Laatst had ik een meisje dat haar ogen de hele tijd dichtgeknepen hield. Zij zat alleen maar achter de televisie. Veel ouders doen hun stinkende best, maar ze hebben meestal zelf van huis uit weinig meegekregen."
Wilma van den Akker