Amsterdam

De SP was tijdens dodenherdenking 2007 op meerdere locaties in Amsterdam-Noord vertegenwoordigd, onder andere op het Mosveld. Hier had Erna Berends (SP-fractielid) de eer om de overdenking uit te spreken.

Ik ben geboren in 1979. De Tweede Wereldoorlog ken ik dan ook voornamelijk uit verhalen, films, boeken en musea. Het is voor mij onmogelijk om me voor te stellen hoe dat is … oorlog. Ik ken geen doodsangst, ik ken geen honger. De waanzinnige angst die je moet voelen tijdens bombardementen, zoals die ook hier hebben plaats gevonden, die angst is voor mij letterlijk onvoorstelbaar.

Het lijkt voor velen vanzelfsprekend om te leven in een vrij, democratisch en veilig land. Die vanzelfsprekendheid is natuurlijk een illusie. Daarvoor hoeven we alleen maar naar andere delen van de wereld te kijken, Irak, Darfur. Het is goed dat we daar eens per jaar bij stilstaan.

Maar ook hier staat de vrijheid van bepaalde groepen ondere druk. Keer op keer blijkt dat er nog veel onverdraagzaamheid is in de samenleving. Onverdraagzaamheid tegen moslims en homoseksuelen bijvoorbeeld. Hier moeten we ons tegen blijven verweren. We moeten strijden voor gelijkwaardigheid.
De vanzelfsprekendheid van vrijheid en democratie uit zich ook in onverschilligheid. De betrokkenheid bij de samenleving van mensen laat soms te wensen over. Men is vooral gericht op zichzelf. In ons dagelijks leven kunnen we ons druk maken over allerlei kleinigheden, files, een kapotte televisie. Grotere misstanden in de samenleving worden afgekeurd, maar er zijn maar weinigen die zich ook willen inzetten om ze recht te zetten. “Het is nu eenmaal zo, je kunt er toch niets aan doen” hoor je dan. Om de vrijheid te waarborgen moeten we ons altijd blijven inzetten. Dit kan op verschillende manieren. Door te protesteren tegen oorlog. Door te geven aan goede doelen. Door in ieder geval gebruik te maken van je stemrecht. Maar het kan ook op kleinere schaal, door samen de leefbaarheid in je eigen buurt te verbeteren. We moeten gebruik maken en profiteren van onze vrijheid.

Als het ieder voor zich is zullen velen het onderspit delven. Samen kunnen we een gelukkig en vrij leven voor iedereen realiseren. Op 4 en 5 mei worden we eraan herinnerd dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, maar iets waar we constant aan moet blijven werken.

Momenteel staan we stil bij de mensen die zijn omgekomen tijdens de oorlog, de joden, zigeuners, soldaten, verzetsstrijders, slachtoffers van de bombardementen. Maar laten we tegelijkertijd stil staan bij het belang en de kwetsbaarheid van vrijheid en democratie.