Amsterdam

Over onderwerpen als discriminatie, samenleven en integratie wordt door politici veel gesproken. Politieke partijen denken nogal eens te kunnen vertellen hoe de mensen ergens over denken. De SP vindt het echter van groot belang om regelmatig de mensen eens te vragen hoe ze er over denken. Want zonder onderzoek heeft een politicus toch eigenlijk geen recht van spreken.

Juist in verkiezingstijd is het belangrijk om als politieke partij op onderzoek uit te gaan. Meer mensen in de stad denken op deze momenten na over de koers van de stad. Ook is het in deze tijd van belang om je als politicus niet te laten leiden door de media, maar door de mensen. Voor de SP is het niets bijzonders om de straat op te gaan om de mening van de mensen te vragen. Zeker in deze verkiezingstijd bleken veel mensen extra rust te hebben om een uitgebreid gesprek aan te gaan.

In de periode van 18 februari tot 23 februari 2006 hebben SP-ers op verschillende plekken in de stad enqutes op straat afgenomen. Vooral in de stadsdelen Osdorp, Bos en Lommer, Oud-West en Oost zijn er mensen aangesproken. Er is hierbij niet gekeken naar hoe iemand overkomt of eruit ziet. In totaal hebben we gesprekken gevoerd met 286 mensen.

Om te bekijken in hoeverre er verschillen zijn tussen verschillende groepen mensen is gevraagd naar de sexe, leeftijd en geboorteland van de ouders en grootouders. Hierbij viel op dat er nauwelijks verschillende standpunten bestaan tussen mannen en vrouwen. Ook het verschil tussen jong en oud was opvallend klein. De jongeren staan wel over het algemeen iets positiever tegenover de multiculturele stad dan de ouderen. Verder valt op dat mensen met ouders of grootouders die niet uit Nederland komen een nog groter voorstander zijn van spreiding.

Spreiding in de stad
Van de ondervraagden geeft ruim 91% aan bij voorkeur te wonen in een wijk met bewoners van diverse afkomst. Onder de tieners, twintigers en dertigers ligt dit percentage zelfs nog iets hoger, ruim 93%.

De voorkeur voor deze diverse wijken blijkt ook uit de waardering die de ondervraagden geven over Amsterdam als multiculturele stad. De mensen waarderen deze multiculturele stad met gemiddeld een 6,75. Ook hier zijn de jongeren weer iets positiever, met een gemiddelde van 7,07. De waardering voor de multiculturele stad lijkt verder niet echt afhankelijk van de afkomst van de ondervraagden. Zowel degenen met (groot)ouders uit het buitenland als degenen die dit niet hebben, waarderen het met een kleine 6,8.

In een gemengde stad als Amsterdam is ook de gemengde school verreweg het meest populair. Ruim 85% wil de kinderen bij voorkeur naar een gemengde school sturen. De witte school krijgt de voorkeur van slechts 11% van de ondervraagden.

Spreiding over de stad is geliefd, maar de meerderheid van de Amsterdammers vindt het verplicht spreiden van bewoners van diverse afkomst te ver gaan. Zo’n 41 procent ziet dit wel zitten, terwijl 59% verplicht spreiden stellig afwijst. Opvallend kleiner zijn deze verschillen tussen de Amsterdammers met (groot)ouders uit het buitenland. Bijna evenveel van hen zien het verplicht spreiden wel zitten als dat er mensen zijn die dat afwijzen. Van de Amsterdammers met buitenlandse (groot)ouders wijst een krappe meerderheid van nog geen 52% het verplichte spreiden af.

De multiculturele stad bevalt duidelijk en de Amsterdammer wil dit ook zo houden. Gemengde wijken en gemengde scholen kunnen op massale steun van de bevolking rekenen. Deze mening moet echter volgens een kleine meerderheid van de Amsterdammers niet verplicht worden opgelegd.

Problemen in de wijk
Volgens de ondervraagden is werkloosheid het grootste probleem in de wijken en buurten. Bijna 63% ziet dit als een probleem. Andere grote problemen in de wijken zijn het gebrek aan buurtfaciliteiten (bijna 54%) en de armoede (ruim 53%). Als minder grote problemen worden de huisvesting (bijna 46%) en de discriminatie (‘slechts’ 38%) gezien.

Discriminatie en uitsluiting van bewoners van diverse afkomst moet volgens meer dan 90% van de ondervraagde Amsterdammers actief tegengegaan worden. Mensen met (groot)ouders uit het buitenland vinden dit onderwerp zelfs nog iets belangrijker (ruim 92% wil dit actief aanpakken). Discriminatie wordt weliswaar niet gezien als een enorm groot probleem in de wijken, maar kennelijk moet het toch actief tegengegaan worden.

Overgrote meerderheden van de Amsterdammers vinden dat de gemeente meer investeren om problemen op te lossen. Investeringen in armoedebestrijding, werkgelegenheid, sociale woningbouw en buurfaciliteiten kunnen allemaal op steun van een ruime meerderheid van de Amsterdammers rekenen. Ruim 90% ziet investeringen op deze terreinen wel als nuttig.

Vooral investeringen in werkgelegenheid en armoedebestrijding worden als erg gewenst gezien. De jongeren maken zich extra hard voor het belang van meer werkgelegenheid. Kennelijk zien zij een toekomst zonder baan geheel niet zitten.

Minder belangrijk zijn de investeringen in wonen en de investering in buurtfaciliteiten wordt als nog minder belangrijk (maar nog steeds wel van belang) gezien. Ook hierbij valt weer op dat er niet een enorm duidelijk verband bestaat tussen de problemen die in de wijken gesignaleerd worden en de wensen van de Amsterdammers om erin te investeren.

Conclusie
Concluderend kan gesteld worden dat de Amsterdammer blij is om in een multiculturele stad te wonen. Dit dient zich te vertalen in gemende wijken en ook zoveel mogelijk gemengd naar school gaan. Deze gewenste spreiding in Amsterdam betekent niet gelijk dat de mensen ook voor verplichte spreiding zijn. Een kleine meerderheid ziet spreiding liever niet verplicht.

De werkloosheid wordt gezien als een ontwrichtend element in de wijken. Daarom wil de Amsterdammer dat er flink geld uitgetrokken wordt om dit te verbeteren. Ook de armoede moet snel weggewerkt worden om dit grote probleem in de buurten op te lossen. In huisvesting en buurtfaciliteiten zou ook extra genvesteerd moeten worden omdat dit ook tot problemen in de wijken leidt.

Discriminatie moet op voorhand preventief en actief tegengegaan worden. Ondanks dat een meerderheid van de Amsterdammer dit niet als een groot probleem ziet, zouden er wel actief maatregelen genomen moeten worden die discriminatie en uitsluiting tegengaan.