Amsterdam

Volgens de SP zitten er nog te veel gaten in de verordening voor de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Clinten en mantelzorgers lopen hierdoor de kans dat zij niet meer voldoende kunnen participeren in de maatschappij. SP-fractievoorzitter Remine Alberts: "De WMO is een gedrocht, maar nu deze wet eraan komt moeten we zorgen voor een goede uitvoering hiervan. Morgen zal ik de gemeenteraad 15 verbetervoorstellen doen om te voorkomen dat mensen aan de zijlijn moeten staan."

De WMO legt de uitvoering voor de mensen met een beperking bij de gemeenten neer. Het doel hierbij is dat zij ervoor zorgen dat deze mensen participeren in de maatschappij. De gemeenten moeten hiervoor dan wel goede sluitende regels opstellen in de verordening. Aangezien de wet op 1 januari 2007 ingaat moeten deze regels snel opgesteld worden.

Met de invoering van de WMO kunnen er grote problemen ontstaan. Zo is het onzeker wat er van de mantelzorgers gevraagd zal worden. Ook weten individuele zorgvragers nog steeds niet wat zij van deze wet kunnen verwachten. Het risico is dat alle mooie plannen kopje onder zullen gaan in een te kleine hoeveelheid geld. Wanneer het Rijk niet over de brug komt, begint de gemeente al met een tekort van 5 miljoen. Gezien de problemen met de Noord-Zuidlijn zal het ook moeilijk worden om dat geld in de gemeentebegroting te vinden.

Alberts: "Wethouder Marijke Vos doet wel haar best om de WMO zo goed mogelijk in te voeren, maar door de haast waarmee dit gebeurt blijven er gebreken in de verordening zitten. Ik wil haar helpen om die gebreken eruit te halen. De wet zou ook later ingevoerd kunnen worden, maar omdat de wethouder daar niet aan wil is het erg belangrijk dat deze verordening maar voor n jaar wordt vastgesteld."

Een aantal termen in de wet leidt nu al tot verwarring en moet volgens de SP in de verordening duidelijk opgenomen worden om te voorkomen dat mensen buiten de boot kunnen vallen. Zo geeft bijvoorbeeld de term 'gebruikelijke zorg' aan de gemeente de mogelijkheid om bepaalde voorzieningen niet te verstrekken. Nu gebeuren daar ook al rare dingen mee. Ook de term 'goedkoopst adequaat' heeft deze dubieuze kant. Deze term kan iemand uit de individuele voorziening houden (bijvoorbeeld een Canta) en de collectieve voorziening injagen (bijvoorbeeld Stadsmobiel). Het enige argument daarvoor is dat er te weinig geld is om mensen individueel vervoer te geven.