Amsterdam

Brief aan Raad van Toezicht Osira

Amsterdam, 22 oktober 2012

Aan Osira-Amstelring
Raad van Toezicht
Amsterdam

Betreft: blog Rob van Dam

Geachte leden van de Raad van Toezicht,

Wij hebben ons gestoord aan de blog van Rob van Dam, getiteld: Kwaliteit van zorg of kwaliteit van leven?

In deze blog stelt de heer van Dam dat zorgvragers, mantelzorgers en zorgverleners steeds minder besef lijken te hebben voor het feit dat ouder worden met gebreken komt. Zorgvragers, aldus Van Dam, vragen tegenwoordig een vorm van zorg die onrealistisch is.

'Wanneer zij op hun oude dag beperkingen ondervinden met het bijhorende ervaren verlies aan kwaliteit van leven, vinden zij dat de zorg dit moet compenseren. Het maken van zorgafspraken vanuit deze positie is lastig, omdat deze clinten meer eisen dan mogelijk is.'

Dit schrijft een directeur van een instelling die een jaar geleden nog onder algeheel verscherpt toezicht stond van de Inspectiedienst, omdat er ronduit slechte zorg werd geleverd. Je moet maar durven. Van Dams constatering is bovendien niet juist. Iedereen beseft dat oud worden een mens beperkt, ook de bewoners van Osira. De beperkingen echter die zorgvragers ondervinden die in instellingen als die van de heer Van Dam wonen, zijn niet de beperkingen die horen bij ouderdom. Of is het volgens de heer Van Dam normaal dat je als je 70+ bent soms uren in je eigen vuil moet liggen? Of is het normaal dat je je medicijnen krijgt aangereikt door iemand die niet bevoegd is en is het normaal dat er 's nachts niemand je op komt helpen als je gevallen bent, omdat er gewoon geen toezicht is? Geen toezicht, terwijl je familie, toen je je inschreef bij deze instelling , te horen kreeg dat alle noodzakelijke en alle gewenste zorg geleverd kon worden?

Het wekt geen verbazing dat Van Dam aan het slot van zijn blog laat merken dat hij vindt dat extra geld voor de zorg niet nodig is.
'Het is makkelijk om om geld te vragen en te doen of meer geld de kwaliteit van zorg vanzelf verbetert. Maar geld maakt niet gelukkig, ook niet in de zorg. Naar mijn idee moeten we de middelen en menskracht die beschikbaar zijn voor zorg, zo goed mogelijk benutten en zo rechtvaardig mogelijk verdelen. En daarnaast de discussie aan durven over wat er nu echt nodig is om de kwaliteit van ons leven te verhogen.'

Wij zouden graag zien dat de Raad van Toezicht dit advies van Van Dam terstond ter hand neemt: iemand die zo weinig empathie heeft voor bedrijf, product en de mensen die hij onder zich heeft, en bovendien aangeeft dat geld niet gelukkig maakt, zal het alleen maar rechtvaardig vinden als zijn salaris wordt teruggebracht tot het minimumloon en de rest van zijn salaris wordt verdeeld over de werkvloer. De zorgverlening bij Osira zou er een stuk van opknappen als het zorgbudget voor verpleeghuiszorg niet in de zakken van het management verdwijnt maar daadwerkelijk aangewend wordt voor de zorgverlening die bewoners nodig hebben.Waar blijft het extra personeel wat u al zo lang heeft beloofd aan de huidige zorgmedewerkers die zich dag en nacht tot op hun tandvlees inzetten voor uw bewoners? Wij zouden graag zo spoedig mogelijk een antwoord krijgen op deze brief.

Hoogachtend,

Maureen van der Pligt, gemeenteraadslid SP Amsterdam