Amsterdam

Het armoedebeleid van de gemeente Amsterdam kraakt en piept en rammelt aan alle kanten. De gemeente laat geen kans onbenut om naar buiten toe goede sier te maken met allerlei incidentele maatregelen. Wie niet door het rookgordijn heen stapt krijgt zo de indruk van een betrokken gemeente die doet wat ze kan. De waarheid is helaas een andere.

Zo liet Amsterdam enige tijd geleden weten dat er een miljoen extra wordt uitgetrokken voor langdurig zieken en gehandicapten. Mooi toch? Wat men er niet bij vertelt is dat dit geld helemaal niet extra is. Er wordt wat met potjes geschoven en een potje wat toch al voor deze doelgroep bedoeld was krijgt een nieuw etiket. Voila. Een miljoen extra geld gemaakt. En als je alle plussen en minnen naast elkaar zet, de boekhoudkundige trucs ontleedt en het verwisselen van etiketten ontmantelt blijft er onder de streep een fikse min over. Het totale budget ter ondersteuning van langdurig zieken en gehandicapten is gedaald door bezuinigingen op de hulp bij huishouden en de eigen bijdragen binnen de WMO zijn toegenomen.

Nog een voorbeeld? De gemeente Amsterdam zegt een miljoen extra uit te trekken voor kwijtschelding van de afvalstoffenheffing voor minima. Dat lijkt een sympathiek gebaar maar is het niet. Er zijn simpelweg meer armen, dus groeide automatisch ook de groep die recht had op kwijtschelding.

De gemeente heeft in de afgelopen periode mooie woorden gebruikt maar weinig gedaan om de armste Amsterdammers echt te ondersteunen. Er is een miljoen bezuinigd op de scholierenvergoeding, een vergoeding om kinderen uit arme gezinnen aan school- en sportspullen te helpen. Er zijn een heleboel banen, al dan niet gesubsidieerd, verdwenen en de Dienst Werk en Inkomen bleek veel geld, bedoeld om mensen aan het werk te helpen, niet eens te besteden. Sterker nog: zij bracht mensen nog dieper in de schulden door de reiskosten- en trajectkostenvergoeding af te schaffen. De grootste ellende komt uit Den Haag, maar het beeld van de gemeente Amsterdam als reddende engel klopt echt niet.

Toch is er ook goed nieuws te melden. Een paar weken geleden stemde de gemeenteraad in met een voorstel van SP, PvdA en GroenLinks om volgend jaar bijna twee miljoen extra vrij te maken voor de bestrijding van armoede onder kinderen. Het is nog niet de tien miljoen die de SP eerder in het voorjaar voorstelde, maar het is een mooie eerste stap. Op 19 maart mogen we weer naar de stembus voor de gemeenteraad. De keuze is aan u: gaan we door op de ingeslagen weg van geschuif met zakjes geld, het verwisselen van etiketten en mooi weer spelen? Of maken we samen een echte vuist tegen armoede in Amsterdam?

Dit artikel van fractievoorzitter Laurens Ivens is gepubliceerd in het MUG magazine van december.