Amsterdam

Raadsleden van VVD en D66 stonden vorige maand juichend op de banken toen bekend werd dat de Amsterdamse gemeenteloketten op 1 mei ook geopend zullen zijn. ‘Eindelijk’, want op de Dag van de arbeid dient gewerkt te worden, aldus de liberalen. Daarmee miskennen zij echter de geschiedenis, de gangbare praktijk in andere Europese landen én een groeiende tendens in ons land.

Dit artikel verscheen op 1 mei in Het Parool.

Nederland kent tien officiële feestdagen. Het gros daarvan heeft een christelijke grondslag. Dat zijn dus dagen waarop tegenwoordig nog maar een zeer beperkt deel van de Nederlanders naar de kerk gaat. Daarnaast hebben we enkel Nieuwjaarsdag en Koningsdag. Bevrijdingsdag, de feestdag voor iedereen die de vrijheid lief is, is niet eens meer een standaard feestdag. Het is natuurlijk een gotspe dat op die dag niet ieder jaar iedereen vrij is.

Maar datzelfde geldt voor de Dag van de arbeid. Dat is niet zo maar ‘een feestdag voor wat socialisten en sociaal-democraten’, zoals de VVD het pleegt te zeggen. Het is dé feestdag waarop werknemers overal ter wereld stilstaan bij de strijd voor eerlijke arbeidsvoorwaarden en betere arbeidsomstandigheden, en hun overwinningen in die strijd. De achturige werkdag en veertigurige werkweek, doorbetaling bij ziekte of vakantie, ontslagbescherming: het is allemaal bevochten en dat vieren we op die ene dag.

Die strijd is bovendien nog niet voorbij, want nog steeds is geen van de bovengenoemde verworvenheden een vanzelfsprekendheid. Kijk naar de stakingen die de schoonmakers na het uitbesteden van hun werk de afgelopen jaren hebben moeten organiseren. Zie de acties van medewerkers van distributiecentra van supermarkten die veel te hard moeten werken voor veel te weinig geld. Neem de situatie van bouwvakkers en vrachtwagenchauffeurs die ooit kostwinner konden zijn en nu niet meer rondkomen in gedwongen zzp-constructies en beconcurreerd door buitenlandse collega’s die nog slechter betaald worden. Het kapitalisme zet steeds opnieuw verworven rechten onder druk  en overal loert de race naar de bodem.

Voor al deze mensen is er 1 mei: zij die hebben gekregen waar zij recht op hebben, zij die het nog moeten krijgen en wij allen die die rechten moeten beschermen.  In vrijwel heel Europa  wordt daarom het belang van 1 mei wel erkend. Het is een officiële feestdag in alle ons omringende landen. In Nederland is het zover nog niet, maar 1 mei wint hier wel degelijk aan belang.

De afgelopen jaren nam het aantal demonstranten op 1 mei in Amsterdam alleen maar toe. Het gevoel dat de sociale strijd gevoerd moet worden, wordt ieder jaar sterker en de kracht van 1 mei als symbool groeit daarmee. Die beweging moeten wij doorzetten. Onze verworvenheden moeten we vieren en onze strijd moeten we voortzetten. Dat doe ik liever dan per se op deze dag langsgaan bij het gemeenteloket. Daarom gaan wij ook maandag/vandaag weer de straat op. Met iedereen die wat geeft om zijn of haar rechten, en de rechten van alle mensen wereldwijd.

Daniel Peters, fractievoorzitter SP Amsterdam