Amsterdam en de Coronacrisis: Algemene Beschouwingen 2020
Amsterdam en de Coronacrisis: Algemene Beschouwingen 2020
Amsterdam wordt hard geraakt door de coronacrisis. In de ziekenhuizen draait men overuren en steeds meer Amsterdammers kloppen aan bij de voedselbank en andere hulpinitiatieven. De SP roept het college op de handschoen op te pakken en honger in de stad te bestrijden. Ook moet het voormalige Slotervaartziekenhuis gebruikt worden om coronapatiënten die geen zware zorg nodig hebben op te vangen.
Dit zijn de algemene beschouwingen die SP-fractievoorzitter Erik Flentge uitsprak bij de behandeling van de begroting van 2021.
Tot nu toe hebben we het in deze raad vooral gehad over duurzame banen, geld voor de viering van 750 jaar Amsterdam, Artis, de ozb en kwijtschelding voor ondernemers. Maar ik wil de aandacht vestigen op iets anders. Er is weer honger in de stad. De coronacrisis heeft een desastreuze uitwerking in de stad, zeker bij de mensen die dat het minste kunnen opbrengen.
Het wordt alleen maar drukker bij de voedseluitgiftepunten, wat prachtige initiatieven zijn van zeer betrokken Amsterdammers. Maar we hebben hier ook grote zorgen over. De SP maakt op dit moment een belronde langs de vele voedselinitiatieven die sinds de start van de crisis zijn ontstaan. We komen daar nog op terug. Ik leg u alvast een paar citaten voor. Zo zegt een vrijwilliger daar:
“We hebben een lange lijst van mensen die we helpen. Daaronder vallen studenten, mensen die in de zorg werken, gezinnen, 60+ers, een hoop werkende minima en ongedocumenteerden.”
Een ander citaat:
“Door het verdwijnen van perspectief zien we mensen steeds wanhopiger worden.”
“De rij voor voedsel reikt soms tot de volgende flat, na sluiting helpen we nog een hoop mensen die op de wachtlijst staan. We zien mensen langskomen die niet meer kunnen wachten op de beoordeling voor de reguliere voedselbank, maar acuut voedsel nodig hebben.”
Ook de reguliere voedselbank worstelt met het verkrijgen van voedsel. Vandaar een voorstel om dit alles in kaart te brengen en te helpen waar mogelijk. We zoeken nog naar een juiste manier om dit voorstel een juiste plaats te geven in deze begroting. Amsterdammers die honger hebben en voedselinitiatieven: het gaat feitelijk over het overeind houden van de verzorgingsstaat, hoewel dat een beetje pompeus klinkt. Is het college bereid de handschoen op te pakken en de honger te bestrijden?
Als deze coronacrisis ons iets leert dan is het wel dat we anders met ons voedsel om moeten gaan. We moeten minder voedsel verspillen, het voedsel eerlijker verdelen en meer lokaal produceren. Een goed voorbeeld hiervan is het project Boeren voor Buren. Een samenwerking die inmiddels permanent is geworden. Maar er is meer. In het kader van de viering 750 jaar Amsterdam en alle festiviteiten die op touw worden gezet willen de Amsterdamse horeca en het MKB, Amsterdam op de kaart zetten als voedselhoofdstad van Nederland, een zogenaamde ‘Food Capital’.
Het is een plan dat op brede instemming van deze gemeenteraad kan rekenen. Naast lekker eten draait dit plan namelijk ook om verandering van het systeem. Horeca en mkb willen met dit plan de aanvoerlijnen van voedsel verkorten door meer in de regio te produceren en lokaal te consumeren. En men benadrukt dat het van groot belang is dat voedsel gezond en betaalbaar is voor iedereen.
Buurten buiten de ring
Bewoners in sommige buurten hebben het extra zwaar. Ik ben veel in de stad geweest de afgelopen periode. Deze keer vooral in Nieuw-West. Ik heb gepraat, geprobeerd te luisteren, door buurten gebanjerd met buurtbewoners, professionals en wijkagenten. Wat zichtbaar wordt is dat de crisis zijn sporen begint na te laten.
Neem een buurt als Geuzenveld-Slotermeer. De buurt is deels verpauperd.
Er worden veel initiatieven ontplooid, stichtingen en hulpverleners zijn actief. Maar veel van de uitvoerders daarvan komen dan uiteindelijk weer van buiten de buurt. Initiatieven uit de buurt zelf, van jonge betrokken mensen als Jamal van de Buurtkeuken en Fatima, komen lang niet altijd aan bod. Sinds de sluiting van het politiebureau is de overlast in de Van Deysselbuurt toegenomen, zeggen bewoners. Het politiebureau vormde een spilfunctie bij het beheersbaar houden van overlast.
De Wildemanbuurt
Veel van deze problemen spelen ook in de Wildemanbuurt: een wijk met soms extreme armoede, werkloosheid, criminaliteit en laaggeletterdheid. De gemeente heeft een aantal initiatieven opgezet om deze problemen te bestrijden. Maar voorzitter, plannen maken gebeurt er al zo lang. Opgelost zijn ze echter nog nooit. Het stokt te vaak. Dit begint schrijnend te worden. De problemen in deze wijk zijn naar onze mening zo hardnekkig dat er nu concrete actie nodig is, Iets dat op korte termijn zichtbaar is. Zodat de bewoners weer geloof krijgen dat er echt iets gaat gebeuren. En er zijn kansen zat. Er is voldoende onderlinge betrokkenheid. Er is een flinke groep buurtbewoners, winkeliers, ondernemers en vrijwilligers die actief zijn in de buurt en graag mee willen werken (of dat al doen) aan verbeteringen.
Daarom enkele vragen:
"Denkt u ook niet dat een steunpost van de politie in het leegstaande politiebureau in de Van Deysselbuurt (Geuzenveld Slotermeer) een goed idee is?"
En dan: Alle ontwikkelbuurten van Zuidoost krijgen een permanent jongerencentrum, zegt wethouder Kukenheim. Daar kunnen (kwetsbare) jongeren dan onder meer terecht voor talentontwikkeling. En dat is mooi. Zou het een idee zijn om net als in Zuidoost dat in elke buurt in Nieuw-West ook na te streven? Of in Noord? Een plek waar deze jongeren zelf ook verantwoordelijkheden dragen zonder dat het direct is ingevoegd in het reguliere jeugdwerk? De roep erom is groot.
En met betrekking tot de Wildemanbuurt:
Wanneer wordt de voormalige Lucas community tot woningen omgebouwd? Het is dichtgetimmerd. Bewaking van het pand is duur. Het oogt als een getto. En iedereen in de Wildemanbuurt heeft het over de Speeltuin, Sonderbuur op nummer 30. Mos zit erop, het ziet er niet uit. Misschien is de speelplek daardoor zelfs een beetje gevaarlijk. Als er één symbool is voor de buurt dat hoop kan geven, is deze het wel. Waarom kan er niet een versneld traject komen om hier iets prachtigs moois van te maken?
Het Slotervaartziekenhuis
We hebben in Nederland ruim twintigduizend coronapatiënten in de ziekenhuizen liggen en ons systeem loopt volledig vast. Dat legt de fundamentele zwakte van ons zorgsysteem bloot. Ik heb wederom voorgesteld het Slotervaartziekenhuis in te richten op uitsluitend covid-patiënten met lichte klachten, die niet op de intensive care liggen. Dit om een historische fout (ziekenhuis ging ‘failliet’) een beetje recht te zetten.
Ik doe het voorstel om de ziekenhuizen te ontlasten. En het gaat het om de lichte zorg die niet complex is, dus kun je ook anderen dan artsen en verpleegkundigen veel taken laten doen. Nodig zijn private kamers met een schoon bed in een hygiënische omgeving, met zuurstoftanks, twee keer daags een prik tegen trombose, saturatiemeters om zuurstof in bloed te onderzoeken. Met een groep ervaren artsen, verpleegkundigen kan het medische gedeelte worden gedaan. De rest van het team bestaat dan uit verzorgers: die geven eten, drinken, hulp bij toiletbezoek, helpen bij de zuurstoftanks, de saturatiemeters. Die kun je rekruteren bij de opleidingen, of we kunnen waarneemhuisartsen inzetten. Dit alles samen kan de ziekenhuizen ontlasten. Over de zorgen met betrekking tot de bibliotheek, de winteropvang en de buurthuizen komen we nog te spreken.
Dan tot slot voorzitter,
Het Angelsaksische kapitalisme met het sterk geankerde marktdenken heeft geen oplossing voor deze crisis. Er is geen heilig geloof meer in de markt. Niemand behalve de VVD en FVD verdedigen dat nog. De markt laat ziekenhuizen failliet gaan, het ‘effectiviteits- en rendementsdenken in de gezondheidszorg zorgt ervoor dat onze medische voorraden tekort schieten, ons zorgpersoneel is ontslagen, leidt tot extra daklozen en put onze natuur uit en vervuilt het milieu.
De wereldwijde opmars van het rauwe kapitalisme wordt steeds meer betwijfeld. Die trend is onmiskenbaar. Een overtuigende alternatief op links komt niet door postmoderne en modieuze rariteiten, maar door serieuze en fundamentele verandering.
De vrije markt brengt ons niks.
De verkiezingen geven ons daarom een duidelijke keuze: willen we meer markt en individualisme of gaan we voor een sociale variant, waarin we de winsten eerlijk verdelen en de lasten niet bij de meest kwetsbaren terechtkomen? De SP kiest voor het sociale alternatief: weg met het rauwe kapitalisme.
- Zie ook:
- Nieuws
