Amsterdam

Volgens de SP is het verstandiger de zeggenschap over de haven te behouden. Besluiten over de haven worden zo genomen door een democratisch gekozen gemeenteraad, in plaats van een niet-gekozen directie en een niet-gekozen raad van commissarissen. Onderstaand opinieartikel van Remine Alberts hierover is in het Parool gepubliceerd.

Deze week plukt Amsterdam de wrange vruchten van het verzelfstandigde GVB waar bestuurders de zakken vulden terwijl de gemeente machteloos terugkijkt. Juist deze week komt het stadsbestuur met het voorstel om ook het havenbedrijf te verzelfstandigen. Of dit een politiek besluit is of op basis van degelijke argumenten is nog maar de vraag.

Vanaf de jaren 80 zijn er steeds meer overheidsbedrijven verzelfstandigd of geprivatiseerd. In een aantal gevallen ging dat goed, maar in heel veel gevallen totaal niet. Niet voor niets is de Eerste Kamer onlangs begonnen met een onderzoek naar de verzelfstandiging en privatisering van voormalige overheidsonderdelen als NS, KPN, UWV en energiebedrijven. De lijn van het vervangen van democratische zeggenschap door marktwerking lijkt achterhaald. Maar niet bij het conservatieve Amsterdamse stadsbestuur van PvdA, VVD en GroenLinks die ervoor pleit om het havenbedrijf – de banenmotor van Amsterdam – te verzelfstandigen.

Voor het verzelfstandigen van het havenbedrijf heeft het stadsbestuur vier hoofdargumenten: samenwerking, continuteit, marktontwikkeling en duurzaamheid. Erg opvallende argumenten die tevens forse kritiek zijn van het bestuur op zichzelf, want deze doelstellingen zouden toch ook juist onder leiding van het stadsbestuur behaald kunnen worden. Sterker nog: ondanks de economische crisis groeit de havenoverslag. En om te zorgen dat een verdere groei ook vooral tot meer werkgelegenheid leidt, is het juist verstandig dat de overheid doordacht omgaat met de schaarse havengebieden en inzet op bedrijven die veel banen met zich meebrengen.

In de Amsterdamse haven gebeuren ook veel activiteiten die niet echt goed zijn voor het milieu. Zo wil onder andere GroenLinks al jaren af van de steenkooloverslag. Een duidelijke politieke wens, die nu nog door het stadsbestuur gerealiseerd kan worden. Na de verzelfstandiging zal dit een stuk lastiger worden. Het is dan ook buitengewoon vreemd dat juist duurzaamheid als argument voor de verzelfstandiging gebruikt wordt.

De Rotterdamse haven is onder druk van het Rijk verzelfstandigd. Nu geeft het stadsbestuur aan dat door een verzelfstandiging van de Amsterdamse haven het makkelijker zal worden om met Rotterdam samen te werken. Een vreemde redenering, want indien er economische meerwaarde te verkrijgen is maakt het niet uit wie de eigenaar van de haven is. Sterker nog: de directeur van de Rotterdamse haven noemt de samenwerking met de (niet-verzelfstandigde) Amsterdamse haven nu al goed.

Meer samenwerking met andere havens en een goede afstemming tussen de havens juichen wij erg toe. Door havens meer met elkaar te laten concurreren zal samenwerking niet gestimuleerd worden. In plaats van verzelfstandigen, kan de gemeente er ook voor kiezen om haar haven over te dragen aan de provincie of zelfs aan het rijk. Als we zorgen dat alle havens in handen van de overheid komen, dan is echte samenwerking verzekerd. Op die manier kan het belang van alle mensen centraal komen te staan, in plaats van enkel het belang van enkele havenbedrijven.