Amsterdam

Woensdag namen twee SP-gemeenteraadsleden afscheid van de raad. Jasper van Dijk en Sadet Karabulut zullen hun werk voor de SP voortzetten vanuit de Tweede Kamer.

Lees hieronder de afscheidstoespraken van Jasper en Sadet.

Geachte Voorzitter, geachte raad,

Vandaag neem ik afscheid van de gemeenteraad want morgen word ik als Tweede Kamerlid geinstalleerd. Mijn raadslidmaatschap was dus van korte duur. Dit vroege vertrek was niet voorzien, maar dat is een onlosmakelijk onderdeel van politiek. Gelukkig staan er goede vervangers klaar, die vandaag nog tot de raad zullen toetreden.

In de korte periode heb ik niettemin veel geleerd van de Amsterdamse politiek. Ik heb een beeld gekregen van de ruimte die een lokale overheid heeft. Deze wordt in grote mate bepaald door landelijk beleid - wat soms tot ergernis kan leiden - maar toch is er beslist ook ruimte voor eigen keuzes en beleid.

Zo heb ik mij binnen de commissie Kunst, Sport en Bedrijven ingezet voor een divers pakket aan onderwerpen:
-De verkoop van koffie door daklozen.
-Het verzet tegen de verzelfstandiging van het GVB
-Het verzet tegen de verkoop van theater Bellevue
-En niet te vergeten voor de Amsterdamse bingolokalen.

Dat kan ik mijn opvolger meegeven: het werk is beslist niet eentonig.
Ik neem ook afscheid van de rekeningencommissie en wens hen veel succes met hun werkzaamheden.

Kortom voorzitter, mijn raadslidmaatschap was kort en krachtig. Ik kan ook zeggen: het waren twee fantastische dagen. Ik wens de raad en het college veel succes en dank iedereen voor hun inzet en toewijding. Amsterdam verdient het.

Jasper van Dijk

Voorzitter, raadsleden, Amsterdammers,

Ik ben nu 8 maanden raadslid dus zou ik bijvoorbeeld uitgaande van 1 minuut per maand, maximaal 8 minuten mogen spreken, maar voorzitter aangezien ik de afgelopen periode in de commissie en raad mijn spreektijd optimaal heb mogen benutten, zal ik het vandaag kort houden.

Het is mooi om Amsterdammer te zijn. De afgelopen jaren heb ik mij met veel plezier ingezet voor de publieke zaak in Amsterdam. Als vrijwilligerswerker, ambtenaar en sinds maart 2006 als gemeenteraadslid. Prachtig toen ik werd verkozen als raadslid voor de SP, het moment dat ik voor het eerst de raadszaal betrad met een eigen plekje en naambordje zal ik nooit vergeten. Wat een eer! Mooi waren de afgelopen maanden.

Nu zult u zich allen wel afvragen waarom ik al na 8 maanden de overstap maak naar de Tweede Kamer? Bij deze wil ik dan ook van de gelegenheid gebruik maken om dat nader toe te lichten. Na de val van het 3e kabinet Balkenende ben ik door mijn partij gevraagd mij te kandideren voor de Tweede Kamer. Dat was nogal wat. Ik was net gemeenteraadslid, had getekend voor vier jaar en dan zou ik nu al moeten vertrekken? Ik heb heel goed nagedacht, gewikt en gewogen en uiteindelijk besloten deze verantwoordelijkheid aan te gaan voor een beter en sociaal Nederland. Gelukkig hebben veel Amsterdammers mij in deze keuze gesteund en reken maar dat ik de strijd die ik hier in Amsterdam ben begonnen naar beste kunnen en geweten in Den Haag zal continueren.

De afgelopen 8 maanden als gemeenteraadslid in Amsterdam heb ik als bijzonder leerzaam en boeiend ervaren. Ik heb mooie en minder mooie momenten meegemaakt. Ik heb mogen werken aan de huisbezoeken kwestie (ja voorzitter, het is inmiddels een kwestie geworden), de struikbezoeken, de armoede, reintegratie en onderwijs. De sociale kwestie is belangrijk voor Amsterdammers en de toekomst van Amsterdam en ik zal mij dan ook in Den Haag hard maken voor meer mogelijkheden voor armoedebestrijding, een banenplan en fors meer aandacht voor onderwijs en samen leven.

Mooi vind ik dat wij in Amsterdam niet hebben meegedaan aan de Haagse verdeel- en heerspolitiek, het wij-zij denken van het vorige kabinet, ik heb hier in onze stad gezien hoe het kan, hoe het moet, de Amsterdammers, ons bestuur, wij laten ons niet tegen elkaar uitspelen. Wij gaan voor samen en sterk en dt zal ik meenemen naar Den Haag. Dat doen we samen en daar mogen we trots op zijn.

Een minder mooi moment en een eye-opener voor mij was de hele gang van zaken rondom de huis- en struikbezoeken. Ik was boos, verontwaardigd, niet zomaar, niet omdat het bestuur aan fraudebestrijding deed, niet omdat het beleid streng was maar wel omdat de rechten van een groep kwestbare Amsterdammers onder druk kwam te staan en zij zich hiertegen niet konden verweren. Dat was onrechtvaardig!!! Hadden wij dat moeten laten lopen? Nee, en daar ben ik blij om, het was niet makkelijk, het heeft veel moeite gekost maar er zijn verbeteringen aangebracht. De les die ik hieruit heb getrokken is dat papier en cijfers nooit, maar dan ook nooit de praktijk, realiteit en menselijke maat mogen vervangen. Waak daarvoor als raadslid zou ik haast zeggen. Durf te gaan voor je idealen, durf te gaan voor het belang van de Amsterdammer, kiezer, burger, daar doen we het uiteindelijk voor: blijf vooral jezelf en vergeet niet waarvoor je het doet!

Ik wil alle collega's, ambtenaren, griffier, bodes en portiers danken voor de korte, maar krachtige samenwerking. In het bijzonder wil ik al die Amsterdammers die mij de afgelopen periode hebben weten te vinden danken voor het delen van hun ervaringen en hun adviezen. Dank aan alle organisaties die opkomen voor de belangen van groepen in onze stad, ik noem er enkele, de bijstandsbond, de clientenraad DWI, de BADT, de MDHG en leden, de zelforganisaties in de stad. Van buiten naar binnen werken is echt de moeite waard en zou veel meer moeten gebeuren. Ik geef het u mee. En laten we het mogelijk blijven maken dat maatschappelijke organisaties hun werk kunnen blijven doen in Amsterdam.

Gesteund door o.a. de Amsterdammers en een prachtig verkiezingsresultaat zal ik mij blijvend inzetten voor de Amsterdammer, voor een gelijke startpositie van Amsterdammers en het overbodig maken van de voedselbanken. In een rijk land als Nederland hoeft dat ook niet en het mooie is dat wij die keuze kunnen maken. De motie hiertoe heb ik op de stip gelegd en u kunt deze in het doel schieten in december. Laten we er in ieder geval in Amsterdam naar streven de voedselbanken overbodig te maken. Ik ga ervoor in Den Haag en ik roep jullie op om door te gaan met de strijd tegen de groeiende armoede en ongelijkheid in Amsterdam.

Durf te dromen, durf te strijden en durf te winnen.
Bedankt!

Sadet Karabulut