Amsterdam

Bij het aantreden van het nieuwe college ging menig milieu/hart sneller kloppen. Meer aandacht voor milieu, milieuvervuiling, ongezonde lucht, parken en groen lag in het verschiet. De presentatie van het nieuwe milieubeleidsplan is een domper op de vreugde in de vorm van een enorme berg nutteloos papier met holle frasen. Concrete plannen zijn er niet te vinden.

Wel heeft wethouder Vos van GroenLinks het veelvuldig over de voorbeeldfunctie van de gemeente, een koplopersalliantie, plannen van aanpak en worden er tienduizenden euro's uitgegeven voordat er ook maar een plan concreet wordt uitgewerkt.

Een mooi voorbeeld leek het isoleren van woningen. Maar uit het plan blijkt niet wanneer het zover is. Er komt wel een koplopersalliantie, een energievisie, een energieaccountmanager die zorgt voor kennisverspreiding, en een plan van aanpak. Voordat er ook maar een woning is verbeterd, zijn er al tienduizenden euro's in allerlei rompslomp eromheen gepompt. En dan nog, wie zegt mij dat de baten van de isolatie voor de huurder, een lagere energierekening, opwegen tegen de lasten in de vorm van een hogere huur? Zeker met de tegenwoordige warme winters kun je verwachten dat je niet veel extra hoeft te stoken, maar die hogere huur wordt wel 12 maanden per jaar afgeschreven. Betaalt de huurder zo indirect deze milieumaatregel terwijl er extra opbrengsten in de zak van de verhuurder vloeien?

Een ander voorbeeld is het plan voor stadsverwarming en stadskoeling. Dit leek in eerste instantie een mooi idee, maar de uitwerking is bijzonder omfloerst. Want er komt een visie, een B en W besluit, randvoorwaarden, een koude/warmtekaart, een onderzoek en tenslotte een warmtebedrijf waarin de gemeente participeert. Wanneer denkt u van stadsverwarming te kunnen genieten?

Dan het groen. Voor er daadwerkelijk sprake is van verbetering en uitbreiding van groen, komen er eerst een website groen (30.000 euro), een contactdag groen (25.000 euro), en monitoring van het gebruik van parken (100.000 euro). Wat overblijft voor de daadwerkelijke aanpak is niet bekend.

Dit plan zal het imago van het Rood-Groene College geen goed doen. Ondanks dat een deel van de besluiten door een andere overheid, zoals het Rijk, of een voorganger genomen is, zal bij de Amsterdammer blijven hangen dat dit College verantwoordelijk is voor de Tweede Coentunnel en de Westrandweg, het verbreden van de A1 en de A10, de Tweede Zeesluis die zal zorgen voor meer milieuvervuilend scheepvaartverkeer, het bouwen van het speelparadijs Balorig in de hoofdgroenstructuur, de uitbreiding van het aantal helicoptervluchten, het bouwen in het Rembrandtpark en het verdwijnen van de sportvelden in Amsterdam Oost.

Daartegenover staat dan wel het het goederenvervoer per tram, dat er eerder ondanks dan dankzij het College zal komen, en het feit dat Schiphol niet wordt geprivatiseerd, hoewel dit geen garantie is dat het er milieuvriendelijker aan toe zal gaan.

Meta Meijer