Stop Amsterdamse ‘samenwerking’ met Tel Aviv/Ramallah
Stop Amsterdamse ‘samenwerking’ met Tel Aviv/Ramallah
De Amsterdamse samenwerking met Tel Aviv en Ramallah moet worden stopgezet. In ieder geval tijdelijk. Dat voorstel doe ik binnenkort in de gemeenteraad.
Door Israëlische bombardementen en raketbeschietingen door Hamas loopt het dodental op. Tientallen doden zijn al gemeld aan Palestijnse zijde, waaronder veel burgers. Gaza heeft het zwaar te verduren. Ook zijn er burgers gedood in Israël door raketten uit Gaza en Libanon.
De dreigende uitzetting van een aantal Palestijnse families in Oost-Jeruzalem was de directe aanleiding. Volgens Israël moeten ze plaats maken voor kolonisten. Dat roept terecht veel woede op.
De bezettingspolitiek van Israël is de dieperliggende oorzaak. Die bezetting is een gruwel, een permanente schending van de burgerlijke en politieke rechten van de Palestijnen. In die context is de Amsterdamse samenwerking volstrekt misplaatst. Vele Amsterdammers demonstreerden al tegen het verdrijven van Palestijnen en die bezettingspolitiek (de schandalige antisemitische leuzen en het tonen van spandoeken van het ‘kalifaat’ in de straten van ons Mokum vervult me daarbij overigens met diepe walging). Ook in Ramallah worden regelmatig mensenrechten geschonden, ook door Palestijnse machthebbers.
De SP stemde in 2015 - als enige - tegen die samenwerking. Bij andere partijen werd de twijfel weggenomen door toezeggingen dat met de samenwerking “geen directe of indirecte financiële betrekkingen zouden zijn met nederzettingen en ook niet met partijen die een band hebben met het Israëlische leger of het Ministerie van Defensie”. Een mond vol, maar het zegt niks. Volgens ons kon je dat niet garanderen. Het gelijk van onze fractie - onder leiding van Daniel Peters - bleek al snel. Wijlen burgemeester Van der Laan moest de naïeve gedachte van de Amsterdamse Raad corrigeren. Hij kon slechts toezeggen dat er ‘naar alle waarschijnlijkheid’ geen banden zouden zijn met illegale nederzettingen. Deze wijziging (van resultaatsverplichting naar inspanningsverplichting) is natuurlijk vragen om ellende.
De harde realiteit laat zich niet bezweren door woorden, hoe vaak politici ook geneigd zijn dat te denken. Sterker, met deze rekkelijke definitie is de ‘samenwerking’ op zijn minst bedenkelijk, op zijn slechtst sterk verwerpelijk. Het plan is bedacht in een vlaag van zelfs voor Amsterdam opmerkelijke zelfoverschatting. Het conflict in het Midden-Oosten lossen we er niet mee op. Noch brengen we zo een oplossing dichterbij. Dus is nu stoppen de enige logische conclusie.
- Zie ook:
- Erik Flentge