h

Ontslagen thuiszorgmedewerkers protesteren bij Cordaan

4 februari 2013

Ontslagen thuiszorgmedewerkers protesteren bij Cordaan

Verkleed als vuilniszak protesteerden ontslagen thuiszorgmedewerkers maandag bij het Havengebouw, waar het hoofdkantoor van Cordaan gevestigd is. Ze voelen zich gedumpt; na jarenlang hard werken ontvingen ze een ontslagbrief die niet eens persoonlijk aan hen was gericht. Hoewel er in het verleden door Cordaan toezeggingen zijn gedaan hun tijdelijke contracten om te zetten in vaste – met bovendien een hogere salarisschaal - rest de thuiszorgmedewerkers nu weinig anders dan te solliciteren op hun oude baan tegen een 0-uren contract. Het protest was onderdeel van de landelijke actiedag 'Wij zijn de Thuiszorg'. De SP ondersteunt de actie en was erbij.

Namens Cordaan zei bestuursvoorzitter Eelco Damen de onfatsoenlijke en onpersoonlijke gang van zaken te betreuren. "De kabinetsplannen voor een reductie op hulp bij het huishouden zijn een historische vergissing en druisen in tegen het beleid om mensen langer thuis te laten wonen," aldus Damen. Naast het niet verlengen van 332 tijdelijke contracten, vervallen er eveneens veertig managementfuncties. Cordaan probeert ontslagen werknemers in andere functies of bij andere zorginstellingen onder te brengen. Wanneer de kabinetsplannen doorgang vinden, moet per 1
januari 2015 een budgetkorting van 75 procent zijn doorgevoerd. Twaalfduizend Amsterdammers verliezen dan huishoudelijke hulp en van de 2300 thuiszorgmedewerkers bij Cordaan worden er 1500 ontslagen. Damen beloofde dat zodra de kabinetsplannen van tafel zijn, Cordaan het ontslagen personeel weer in dienst zal nemen.

Nelly Duijndam, SP-fractievoorzitter in Centrum, vindt dat Cordaan te snel op plan B is overgeschakeld. "Waarom protesteer je als grote organisatie niet tegen de kabinetsplannen en houd je de mensen in dienst om fatsoenlijke zorg te bieden? Door 332 tijdelijke contracten niet te verlengen, loopt Cordaan voor de muziek uit." De ontslagen thuiszorgmedewerkers vonden de situatie voor zichzelf nog het minst erg: "Het is het ergst voor de mensen waar je voor zorgt. Wie gaat ons werk doen," vroegen ze zich af.

U bent hier