Amsterdam

Een oude wens van de VVD, op 30 april in Het Parool. Vertel mensen vooral niet over de regelingen die er zijn, maak het ze niet te makkelijk regelingen aan te vragen, want mensen zouden er afhankelijk van worden. 

Dit opinieartikel verscheen 11 mei in Het Parool.

De Amsterdamse VVD is de felste oppositiepartij tegen het armoede- en uitkeringenbeleid van de gemeente. Het makkelijker maken armoederegelingen aan te vragen, een coulante omgang met de zogenaamde kostendelersnorm of de vrijstelling van Amsterdammers van de sollicitatieplicht,  de VVD vindt het eigenlijk allemaal niks. 

De laatste doorn in het liberale oog is het voorstel van SP-wethouder Arjan Vliegenthart om mensen na één aanvraag automatisch alle regelingen te geven waar ze recht op hebben. Je hoeft dan niet langer elke regeling apart aan te vragen. In elk ander domein zou de VVD dit verlichten van de administratieve lastendruk toejuichen, maar niet wanneer het om arme mensen gaat.

Sinds Amsterdam een activistisch armoedebeleid voert – waar tachtig miljoen euro extra voor beschikbaar is– is Amsterdam de enige grote stad die een daling van het aantal mensen in de bijstand heeft bereikt. Ruim zesduizend mensen vonden vanuit de bijstand een baan, veel meer dan verwacht. En de jeugdwerkloosheid kelderde in een jaar van 13,3 procent naar 9,3 procent.

De combinatie van mensen in armoede meer financiële ruimte geven en mensen zonder baan niet opjagen met allerlei verplichtingen, maar ze met zorg en aandacht naar werk begeleiden werpt dus vruchten af. Zoals de SP al jaren zegt: het overgrote merendeel van de mensen in armoede is niet lui en  komt maar wat graag uit de armoede. En als je de meest acute nood van mensen lenigt, stromen ze sneller door naar een baan.

Dat de VVD blijft doen alsof Amsterdam mensen zonder baan en mensen in de armoede afschrijft en het liefst op de bank laat zitten is niet respectloos en gaat recht tegen de feiten in.

Peter Kwint, SP-raadslid