Amsterdam

Vandaag bouwden leerlingen uit het speciaal onderwijs samen met de SP een nomadenkamp op het Museumplein als protest tegen bezuinigingen van 800 miljoen euro op de AWBZ. Ondanks de bittere kou was de opkomst en vooral de betrokkenheid van de demonstranten hartverwarmend.

Een van de gevolgen van de bezuinigingen die per 1 januari 2009 worden doorgevoerd is dat schoolgaande kinderen met een licht verstandelijke handicap die speciaal onderwijs krijgen, op straat komen te staan. De onontbeerlijke extra zorg en begeleiding zijn niet op te vangen door de beloofde reparatiekosten en komen te vervallen.

SP-gemeenteraadslid Maureen van der Pligt is lerares op de Kingmaschool in Amsterdam, een school voor zeer moeilijk lerende kinderen, en begrijpt goed wat deze maatregel inhoudt. Kinderen die gendiceerd zijn als licht verstandelijk gehandicapt vallen voortaan buiten de boot en hoeven geen extra zorg en begeleiding, zoals huiswerkbegeleiding, te verwachten. Hierdoor staat hun toekomst op het spel.

Ruth Kessels, lerares Techniek op de Kingmaschool, geeft een sprekend voorbeeld van wat er mis kan gaan als de extra zorgkracht in de klas niet meer gefinancierd kan worden: "Een leerling zou uitstekend kunnen functioneren in een bedrijf maar kan door zijn beperking de weg naar het bedrijf niet vinden en raakt daardoor zijn stageplek kwijt." Zonder de extra persoonlijke begeleiding staan na 1 januari 2009 meer dan 100 leerlingen en de bijbehorende zorgkrachten op straat.

Marianne Langkamp spreekt de aanwezigen toe

SP-Tweede Kamerlid Marianne Langkamp noemt dit door staatssecretaris Bussemaker ingevoerde beleid schaamteloos, bloedeloos en gewetenloos. Licht verstandelijk gehandicapten, licht dementerende ouderen, kinderen van dove en blinde ouders, en psychosociale hulpbehoevende jongeren moeten voortaan maar hulp aan hun familie vragen, die hier niet de benodigde professionaliteit voor in huis hebben.

Namens de Amsterdamse gemeenteraad tekent wethouder Lodewijk Asscher bezwaar aan om staatssecretaris Bussemaker duidelijk te maken dat als zij echt iets wil betekenen voor de samenleving, zij de zorgbehoevende, kwetsbare mensen niet in de kou moet laten staan.