Amsterdam

Deze week kreeg ik een hele opvallende brief van de minister van Wonen, Kajsa Ollongren. Op mijn voorstel om de verhuurderheffing – de rem voor de nieuwbouw van sociale huurwoningen – af te schaffen, gaf ze aan dat er een structurele oplossing nodig is, maar dat het volgend kabinet daar een besluit over moest nemen. Het kabinet is kennelijk al uitgeregeerd.

Een opvallende brief. Niet alleen omdat we nog een half jaar hebben tot aan de verkiezingen (en nog langer tot er een nieuwe minister is) en er nog wel een nieuwe begroting van deze minister moet komen, maar ook omdat de termen ‘bouwen bouwen bouwen’ hiermee definitief tot holle frasen zijn verworden. Kennelijk is het ‘bouwen bouwen bouwen’, maar dan niet onder het beleid van deze regering maar even wachten op de opvolgers.

Eerder dit jaar had ik een brief aan de minister gestuurd waarin ik aangaf dat het zelfs mogelijk zou zijn om de verhuurderheffing (lees: huurdersbelasting) te schrappen, zonder dat het de schatkist geld hoeft te kosten. We zouden al die woningspeculanten kunnen aanpakken door de overdrachtsbelasting voor hen te verhogen. Nu gaan er geruchten dat ze met die suggestie wellicht wel aan de slag wil, maar zonder dat ze dit geld wil gebruiken om de betaalbare woningbouw aan te jagen. Een gemiste kans.

Het woningbeleid is sinds de jaren '80-'90 steeds verder uitgekleed in Den Haag. De vorige minister van Wonen ging zelfs zo ver dat hij het hele ministerie opdoekte en onderbracht bij Binnenlandse Zaken. Een dramatische zet, want de afgelopen jaren explodeerden de huur- en koopprijzen en werd er niet gebouwd wat nodig is. Ondertussen dook de regering weg, want zij had het aan ‘de markt’ overgelaten.

De huidige minister erkent deze problemen. Ze wil dat er weer regie komt over de bouwproductie: het moet aangejaagd worden. Ook wil ze dat er iets tegen de extreem hoge huren gedaan wordt: er moet meer middenhuur komen. En ze geeft nu dus ook aan dat de verhuurderheffing tot een structureel probleem heeft geleid. Bemoedigend dat dit besef er is. Na bijna 4 jaar op haar handen te hebben gezeten om echt iets te doen voor deze problemen, zou ik zeggen dat het nu echt tijd is voor actie.

En toen kwam die brief… Weer geen actie. Net als bij het aanpakken van te hoge huurprijzen en slechte verhuurders, laat ze het ook voor de sociale huurders afweten. ‘Zoekt u een betaalbare woning? Het klopt dat ze er niet zijn, maar ik ga daar niets aan veranderen.’ Een weinig strijdvaardige opvatting. Kennelijk hebben we na jarenlange sloop van de volkshuisvesting nu maar te accepteren dat er 4 jaar stilstand is. En moeten we hopen dat in 2021 een daadkrachtige minister het stokje over neemt. Alhoewel: het is nog niet te laat. Minister Ollongren, u heeft nog een half jaar. Benut die tijd voor al die mensen die zo hard een betaalbare woning nodig hebben!

Laurens Ivens