Lijsttrekker: Laurens Ivens
Waar gaan we naartoe in ons mooie Amsterdam? Worden wij een stad voor het grote geld, waar steeds meer internationale bedrijven en expats in korte tijd veel geld komen verdienen? Of worden we een stad van Amsterdammers, waar alle mensen die hier aan een duurzame toekomst bouwen het voor het zeggen hebben?
De SP kiest voor de Amsterdammers. Kiest u voor ons?
Laatste nieuws
Meer nieuws-
x
28 januari 2023
SP vraagt stadsbestuur om Ruigoord te behouden als culturele vrijhaven
![]()
Naar aanleiding van verontrustende berichten over het verdwijnen van Ruigoord heeft de SP met een motie de Amsterdamse raad gevraagd om zich nadrukkelijk uit te spreken en er alles aan te doen om Ruigoord te behouden als culturele vrijhaven. De SP vraagt het college in samenspraak met betrokken partijen als de provincie Noord-Holland, Ruigoord en het Havenbedrijf Amsterdam een structurele oplossing te zoeken met als doel Ruigoord voort te laten bestaan.
SP-fractievoorzitter Remine Alberts: “ Ruigoord is een deel van de Amsterdamse ziel. Het is van groot belang dat vrijhavens als Ruigoord niet verdwijnen. De culturele sector staat onder druk, en wij vragen om een creatieve oplossing voor een creatieve vrijhaven”.
Het voortbestaan van Ruigoord als culturele vrijhaven komt in de knel wanneer plannen van de provincie Noord-Holland en het Havenbedrijf Amsterdam om industriële activiteiten uit te breiden en te verankeren in het bestemmingsplan doorgang vinden.
Hierdoor zal het houden van culturele activiteiten voor een grotere groep van meer dan vijftig mensen haast onmogelijk worden. Een oplossing kan worden gevonden door de culturele activiteiten te laten plaatsvinden in bijvoorbeeld Ruigoord-Zuidoost, het veld ten zuiden van het dorp. De SP is dan ook van mening dat het college er alles aan moet doen om het verdwijnen van Ruigoord niet te laten gebeuren.
-
x
23 maart 2018
SP-stemmers bedankt!
![]()
26070 Amsterdammers hebben afgelopen woensdag op de SP gestemd voor de gemeenteraad. De SP daalde van 11,2% naar 7,5% van de stemmen. Laurens Ivens, Nicole Temmink en Erik Flentge zijn daarmee verkozen in de gemeenteraad.
In vier stadsdeelcommissies zijn SP’ers gekozen: Leila Azzam in Gaasperdam/Driemond (Zuidoost), Frans Rein Jurrema in Noord-West, Robert Brand in Oud-Noord en Karel van der Weide in Oud-Oost.
SP-lijsttrekker Laurens Ivens: “Ik wil alle SP-stemmers van harte bedanken voor hun stem. Het is balen dat we een derde van onze stemmers verloren, en dat we uitkomen op hetzelfde zetelaantal als de op één na laatste periode. Desondanks blijven we strijdbaar. Er is ontzettend veel voor ons te doen in Amsterdam, daar gaan we samen met zoveel mogelijk mensen keihard onze schouders onder zetten.”
-
x
19 maart 2018
"Niet-te-koop-campagne" tegen uitverkoop van de stad
![]()
Foto: eeuwenoude drogisterij Jacob Hooy die met een rechtszaak het grote geld buiten de deur hield
De SP komt in actie tegen de groeiende invloed van het grote geld in Amsterdam. Op allerlei plekken die het slachtoffer dreigen te worden, of zelfs al zijn geworden van steeds verdergaande commercialisering ging de SP langs met een tegendraadse vorm van de bekende makelaarsborden.
SP-lijsttrekker Laurens Ivens: “Het grote geld wil overal maar meer en meer winst maken. De stad wordt Amsterdam staat op een kruispunt: laten we het grote geld zijn gang gaan? Of zeggen we: de stad is van ons? De SP zegt: Amsterdam van Amsterdammers. Waar we zelf bepalen naar wie de huizen gaan, wat er met ons openbaar vervoer gebeurt of hoe we de zorg organiseren.”
De SP wil daarom een stop op de verkoop van sociale huur, en juist veel meer betaalbare huizen bijbouwen. De thuiszorg moet weer in gemeentelijke handen komen. De SP wil een stop op hotels, en wil kleine buurtwinkels en culturele plekken juist beschermen.
-
x
14 maart 2018
SP wil forse investeringen voor veilige en leefbare buurten
![]()
Laurens Ivens en Lilian Marijnissen op bezoek in de Van der Pekbuurt
De SP vindt dat het volgende stadsbestuur prioriteit moet maken van het investeren in veilige en leefbare buurten. Daarvoor moet de komende 4 jaar minstens 140 miljoen euro uitgetrokken worden. Dit geld moet besteed worden aan reinigers, gemeentelijke handhavers en het opknappen van straten, parkjes en speeltuinen. Elke achterstandsbuurt verdient het om een wijkpost handhaving te hebben waardoor snel opgetreden kan worden bij overlast. Door dit gepaard te laten gaan met investeringen in de politie en de openbare ruimte kunnen de buurten in met name Nieuw-West, Noord en Zuidoost snel verbeteren.
SP-lijsttrekker Laurens Ivens: “Al jarenlang zijn er grote verschillen tussen hoe de mensen hun buurt waarderen. In de Apollobuurt geven de mensen de buurt een kleine 9, terwijl veel buurten in vooral Nieuw-West, Noord en Zuidoost nauwelijks een voldoende krijgen. Deze grote verschillen mogen we nooit accepteren. De afgelopen jaren hebben we er als SP al voor gezorgd dat veel woningen in deze buurten worden opgeknapt en dat er 40 miljoen extra geïnvesteerd wordt de straten, speelplaatsen en het groen. Maar er moet veel meer gebeuren.”
In de crisis is er fors bezuinigd waar de mensen in de slechtere buurten de dupe van zijn geworden. Corporaties investeerden niet meer, het Rijk staakte de wijkaanpak en de continue bezuinigingen op de politie troffen de mensen hard. Daarnaast faalde het stadsbestuur in het verbeteren van de stadsreiniging. Gevolg is dat er buurten zijn waar al jaren nauwelijks in de huizen is geïnvesteerd, waar de rommel op straat is toegenomen en waar het politiebureau gesloten is. In Slotermeer kampen sommige buurten al bijna 20 jaar met achterstallig onderhoud. In Zuidoost is de overlast van troep op straat zo erg dat er een rattenplaag gaande is. In Noord zijn er nog maar drie buurtjes over waar nog níet een auto in brand is gezet.
De SP wil landelijk dat er een half miljard geïnvesteerd wordt om 2000 politieagenten aan te nemen en om politiebureaus in de wijken (weer) te openen. De stad moet naast de 40 miljoen investeringen in de openbare ruimte zorgen voor jaarlijks 10 miljoen extra aan reinigers om de buurten schoon te houden, 5 miljoen om mensen zonder baan aan (betaald) werk te helpen als ogen en oren in de buurten en 10 miljoen aan handhavers om vervuiling en overlast actief tegen te gaan. In de buurten waar geen politieposten zijn, moet de gemeente zorgen voor wijkposten handhaving en een speciaal buurtnummer om overlast te melden waar dan binnen 24 uur iemand komt kijken. Deze extra investeringen kunnen betaald worden door een kleine verhoging van de toeristenbelasting met 2 procentpunt.
Ivens: “De afgelopen jaren is de politieke aandacht vooral naar de binnenstad gegaan. De overlast die daar vooral door toeristen veroorzaakt werd, moest aangepakt worden, maar dit is ten koste gegaan van de handhaving de andere buurten. Hierdoor voelen veel mensen in deze buurten zich vergeten. Dat moeten we nu met de hoogste prioriteit aanpakken. De stad is rijk, we zullen deze rijkdom eerlijk moeten verdelen. Dat gebeurt nu nog niet.”
-
x
14 maart 2018
Amsterdams links stembusakkoord tegen het lerarentekort
![]()
De Amsterdamse SP, PvdA en GroenLinks komen met een hoofdstedelijk stembusakkoord om de stakende leraren te steunen die 1,4 miljard euro extra investering in het basisonderwijs eisen.
SP-lijsttrekker Laurens Ivens: “De SP steunt de eisen van de stakende leraren. Amsterdam kent een groot lerarentekort en helaas is dat het geval op meer plaatsen in Nederland. De belangrijkste oorzaken zijn de achterblijvende salarissen en de te hoge werkdruk. Daarom moet het kabinet veel meer investeren in onderwijs in plaats van belastingcadeautjes geven aan multinationals. Daarnaast willen wij dat Amsterdam zich maximaal inzet om de leraren en scholen te steunen.”
PvdA-lijsttrekker Marjolein Moorman: “Ik steun de leraren volledig. Het lerarentekort heeft een enorm impact op de kwaliteit van het onderwijs en daarmee op onze hele samenleving. Leraren verdienen echt veel meer dan ze nu krijgen. Niemand wordt leraar om rijk te worden, maar je moet wel je werk goed kunnen doen. Een goed salaris hoort daar bij, maar ook onze steun in de gemeente. Met vereende krachten moeten we dat voor elkaar krijgen.”
GroenLinks-lijsttrekker Rutger Groot Wassink: “De leraren hebben groot gelijk dat ze staken en we steunen hen van harte. We vragen simpelweg te veel van hen. Leraren zijn cruciaal voor de toekomst van onze kinderen en dus de toekomst van Amsterdam. Het kabinet moet zorgen voor hogere salarissen maar ook in Amsterdam moeten we alles doen wat in ons vermogen ligt om leraren beter te ondersteunen.
Het Stembusakkoord:
Amsterdams stembusakkoord tegen het lerarentekort
Amsterdam kent een groot lerarentekort, net als op veel andere plekken in Nederland. Dagelijks worden duizenden leerlingen naar huis gestuurd omdat er geen leraar is. Dat moet snel veranderen.
De belangrijkste oorzaken zijn de achterblijvende salarissen en de werkdruk die structureel te hoog is.
De partijen die dit stembusakkoord ondertekenen roepen de regering op om meer dan nu te zorgen voor betere lerarensalarissen en snelle verlaging van de werkdruk.
Maar wij spreken ons ook uit voor het maximaal benutten van lokale mogelijkheden om het lerarentekort op te lossen:
- Amsterdam gaat ruimhartig en structureel investeren in scholen met veel leerlingen die extra aandacht nodig hebben.
- Leraren van buiten de stad krijgen een dekkende reiskostenvergoeding.
- Het stadsbestuur dringt bij schoolbesturen aan op meer vaste contracten in het basisonderwijs.
- Wonen in Amsterdam moet betaalbaar worden: we bouwen meer sociale huurwoningen en middeldure woningen. Sociale huurwoningen worden niet meer verkocht.
- Meer leraren, politieagenten en zorgpersoneel krijgen voorrang op de Amsterdamse woningmarkt.
- Studenten die na hun studie leraar worden in Amsterdam, mogen blijven wonen in hun woning met een campuscontract.
-
x
10 maart 2018
De linkse Amsterdamse aanpak versus de rechtse Rotterdamse (opinie)
![]()
Dit artikel verscheen op Joop.nl
De competitie tussen Amsterdam en Rotterdam werd de afgelopen jaren niet alleen op het voetbalveld uitgevochten. Ook het gemeentelijk beleid op het gebied van armoedebestrijding, werk en participatie verschilde de afgelopen jaren hemelsbreed.
Twee steden met een totaal verschillende aanpak, twee wethouders van het tegenovergestelde zijde van het politieke spectrum. Want toen ik in Amsterdam begon, ging hemelsbreed 75 kilometer verderop Leefbaar Rotterdam-wethouder Maarten Struijvenberg met dezelfde portefeuille aan de slag. De natuurlijke competitie tussen de twee grootste steden van het land, voetballend uitgevochten tussen Ajax en Feyenoord, kreeg haar tegenhanger in de lokale politiek.
De afgelopen jaren kwamen Maarten Struijvenberg en ik elkaar regelmatig tegen. We waren allebei lid van de VNG-commissie Werk en Inkomen en mochten eens in de zoveel tijd op zaterdagochtend, vroeg, in het ministerie van Sociale Zaken aanschuiven bij het zogeheten appeltaartoverleg dat staatssecretaris Jetta Klijnsma belegde om met de vier grote steden, naast Amsterdam en Rotterdam, ook Den Haag en Utrecht bij te praten over de lokale praktijk.
En hoewel we inhoudelijk stevig van mening verschilden, zochten we elkaar ook op. Onder het motto: ‘als wij het al eens zijn, moet het wel waar zijn’ beklaagden we ons bij Klijnsma over de tekorten op het gemeentelijk budget voor de uitkeringen en het gebrek aan middelen om bijvoorbeeld de taaleis goed uit te kunnen voeren. Vaak vergeefs, maar als je in hetzelfde schuitje zit groeit er toch een band. Voor Maarten gold dat hij een man van stevige woorden, maar ook stevige daden was. En wat je daar ook verder van vindt, dat kan ik op zich waarderen.
Maar dat we het niet eens waren, daar lieten we geen onduidelijkheid over bestaan. Diverse malen kruisten we de degens over ons beleid. In aanwezigheid van ambtenaren van bij gemeenten, die ons als slotstuk van een gemeenschappelijke leerdag hadden gepland, op de radio, in de kranten en tv. Op het gebied van ons beleid vormen wij elkaars natuurlijke tegenpolen – iets dat het maatschappelijk debat op ons terrein ook echt inhoud geeft.
En tegelijk hadden we te kampen met dezelfde problemen. In de eerste jaren van onze bestuursperiode zat het economisch tegen en toen de economie begon aan te trekken, kregen we de nieuwe uitdaging om de vluchtelingen die uit de wijde omgeving van het Midden-Oosten naar Nederland waren gekomen te huisvesten en aan het werk te helpen. Stevige klussen, waar we allebei onze tanden in zetten.
De afgelopen jaren hielpen wij in Amsterdam bijna 23.000 mensen aan het werk, van wie bijna 18.000 mensen een bijstandsuitkering hadden. Daarnaast zorgden we ervoor dat bijna 15.000 mensen in de bijstand, voor wie er geen werk is, op een andere manier actief werden in de stad. In Rotterdam werden in dezelfde periode 15.000 mensen uit de bijstand aan het werk gezet. Op het gebied van het aan het werk helpen van vluchtelingen en jongeren, die vaak geen bijstandsuitkering hebben, scoorde Amsterdam aanmerkelijk beter dan Rotterdam, waar weer minder mensen met succes een bijstandsuitkering aanvroegen. In absolute aantallen steeg het aantal bijstandsgerechtigden in beide steden licht, maar gecorrigeerd voor de bevolkingsgroei daalde in Amsterdam de afgelopen vier jaar het percentage bijstandsgerechtigden van 5,0 naar 4,9 procent van de stedelijke bevolking. In Rotterdam daalde het percentage over dezelfde periode van 6,2 naar 6,1.
Op het eerste gezicht lopen de cijfers van Amsterdam en Rotterdam niet zover uiteen. En dat is niet zo gek. Of mensen een baan kunnen vinden hangt vooral af van de economische ontwikkeling en de vraag op de arbeidsmarkt. Je kunt als gemeente nog zo je best doen om iemand zonder werk aan een baan te helpen, als de banen er niet zijn, heeft het weinig zin. En als de economie aantrekt, vinden veel mensen uit eigen beweging vaak weer een werkgever, ongeacht wat de gemeente doet. In die zin heb ik de afgelopen jaren ook wel geleerd dat je je eigen invloed op het aantal werkzoekenden niet moet overschatten.
Maar achter deze cijfers zit wel een wereld van verschil in benadering. In Amsterdam koos ik ervoor mijn Sociale Dienst anders in te richten: meer aandacht voor mensen zonder directe kans op een baan en begeleiding die aansluit bij de kansen en mogelijkheden die mensen zelf zien. Daar trokken wij ook extra geld voor uit.
In Rotterdam, koos mijn collega voor meer geld voor handhaving en fraudebestrijding. Mensen die in Rotterdam een uitkering aanvragen moeten eerst vier weken zelf op zoek naar een baan en vervolgens bijna drie maanden papier prikken of handdoeken vouwen. In Amsterdam kozen we ervoor de tegenprestatie niet verplicht te stellen aan alle mensen zonder directe kans op een baan, in Rotterdam koos men voor een strikte uitvoering van de tegenprestatie. Ook op het gebied van armoedebeleid kozen we ook een tegengestelde koers. In Rotterdam werd bezuinigd om de bestrijding van armoede, in Amsterdam investeerden we er juist in. Beide aanpakken hadden hun effect: in Rotterdam kwamen er minder nieuwe mensen in de bijstand, in Amsterdam vonden meer mensen werk door de gemeentelijke aanpak.
Ook het perspectief van waaruit mijn Rotterdamse collega en ik werk verschilt. Maarten Struijvenberg begint vrijwel elk analyse vanuit het perspectief van de hardwerkende, belastingbetalende Rotterdammer, die waar voor zijn belastinggeld moet krijgen. Daar past een streng beleid bij, want anders komen de euro’s bij de verkeerde mensen terecht. Mijn eigen analyse begint bij de constatering dat voor sommige mensen in onze stad geen werk te vinden is. Niet omdat ze niet willen werken, maar omdat er geen geschikt werk. Deze mensen moet je proberen vooruit te helpen, met een steuntje in de rug en een zachte hand.
De Rotterdamse aanpak is zonder meer harder dan de Amsterdamse. Daarvan getuigen ook de rapporten van de lokale ombudsmannen. In Rotterdam verscheen het rapport ‘Het pad naar werk…. niet geplaveid, wel schoongeveegd’ waarin de ombudsman stevige kritiek uitte op de Rotterdamse praktijk. Vooral het verplicht straten vegen stuitte op grote weerstand. ‘Velen ervaren dit werk als vernederend en confronterend. Het draagt in hun beleving in ieder geval niet bij aan het vinden van betaald werk.’ In Amsterdam bevatte de rapportages van de ombudsman ook wel degelijk suggesties tot verbetering van het beleid, maar was de toon aanmerkelijk anders. De Amsterdamse ombudsman constateert dat de Amsterdamse Sociale Dienst in toenemende mate probeert te werken uit het belang van de werkzoekende en daarbij probeert maatwerk te leveren.
Als de effectiviteit van het beleid op hoofdlijnen hetzelfde is, is het een politieke keuze waar je voor kiest. Dat hebben Leefbaar Rotterdam en de SP de afgelopen jaren duidelijk gemaakt. Rotterdammer kiest, zeg ik als Amsterdammer, in voetbaltermen ervoor om de pot dicht te houden. Vooral geen mensen in de bijstand die het op één of andere manier ook anders kunnen rooien. In Amsterdam kiezen we voor een aanvallendere aanpak. Wij willen zoveel mogelijk scoren, in de zin dat mensen weer werk vinden en een zinvol bestaan wordt geboden. Het levert een interessante politieke discussie op, waarbij ik toch blij ben dan ik bij 020 hoor.
Arjan Vliegenthart, wethouder voor de SP in Amsterdam
-
x
10 maart 2018
Weer geen uitmarkt in Zuidoost, SP vraagt om opheldering
![]()
Tot teleurstelling van de SP is de gemeente toch weer bezig om de Uitmarkt in stadsdeel Centrum te organiseren. Vorig jaar werd juist een voorstel van de SP aangenomen om de Uitmarkt in 2018 in Zuidoost te organiseren. Indiener van dat voorstel, SP-raadslid Nelly Duijndam is niet te spreken over de gang van zaken: “Weer wordt Zuidoost genegeerd en weer gaat er veel aandacht en drukte naar stadsdeel Centrum. Ik vind het op zijn zachtst gezegd niet netjes dat de wethouder zich er weinig van aan lijkt te trekken dat de gemeenteraad hierover een voorstel heeft aangenomen.”
De Uitmarkt is de jaarlijkse feestelijke start van het nieuwe culturele seizoen waar honderdduizenden mensen op af komen. De Uitmarkt is de afgelopen jaren telkens in het Centrum en rondom het Museumplein georganiseerd. Al in 2015 stelde de SP voor om UITmarkt te verplaatsen naar Zuidoost. Toenmalig wethouder Ollongren kwam pas zo laat met een reactie dat het voor 2016 en 2017 niet meer te organiseren was. In het voorjaar van 2017 werd het SP-voorstel uiteindelijk aangenomen om de Uitmarkt te verplaatsen naar stadsdelen verder van het Centrum, te beginnen in Zuidoost in 2018.
Duijndam: “We hebben nota bene via een weblog van de Oostelijke Eilanden moeten vernemen dat het stadbestuur de uitmarkt wéér in het Centrum wil gaan organiseren. Ik wil weten waarom wethouder Kukenheim de wens van de gemeenteraad naast zich neer wil leggen om juist naar Zuidoost te kijken. Er is tijd genoeg geweest, een meerderheid van de gemeenteraad wil het, dan moet dat ook gewoon gebeuren. ”
De SP stelt de kwestie aanstaande woensdag aan de orde in het mondelinge vragenuur van de gemeenteraad.
-
x
9 maart 2018
SP presenteert resultaten hulpdiensttour: veel bereikt, maar ook nog veel te doen
![]()
Een drie jaar durende tour van de hulpdienst door heel Amsterdam werd deze week afgerond met de Week van de Hulpdienst. SP-wethouder Arjan Vliegenthart was aanwezig bij de feestelijke afsluiting op 9 maart om de hulpdienstmedewerkers te bedanken en met bezoekers in gesprek te gaan. Vliegenthart: “De afgelopen vier jaar hebben we ons als partij ingezet voor de bestrijding van armoede. Ik als wethouder, de partij met raad en daad van de hulpdienst. We hebben veel bereikt. Daar ben ik trots op. Maar is een hoop te doen. Dat zien we elke dag. Daarom is een stem op de SP op 21 maart zo belangrijk. Alleen met een grote SP kunnen we onze weg naar een socialer Amsterdam vervolgen.”
Het stadsbestuur met de SP heeft de afgelopen jaren tientallen miljoen uitgetrokken om mensen met lage inkomens te ondersteunen. Daardoor is er bijvoorbeeld gratis openbaar vervoer voor ouderen met een laag inkomen, gratis dierenhulp, of een laptop voor schoolgaande kinderen. En de groep mensen die recht heeft op ondersteuning van de gemeente, is uitgebreid naar 120% van de bijstandsnorm. De SP-hulpdienst is de afgelopen periode in talloze buurten op bezoek geweest om mensen te helpen om armoedevoorzieningen aan te vragen. Ook helpt de hulpdienst om problemen met bijvoorbeeld de corporatie of de verzekeraar op te lossen.
SP-wethouder Vliegenthart: “De afgelopen vier jaar hebben we moeten roeien met die riemen die we hadden. De regering hiep van niet mee. Zo blijkt de kostendelersnorm uit Den Haag nog wel het meest schrijnend uit te pakken voor pensioengerechtigde migranten. Ik wil als Amsterdamse wethouder het verzet tegen de kostendelersnorm aanvoeren, want de hele kostendelersnorm moet van tafel. Ook moeten we meer mensen van onze voorzieningen gebruik kunnen maken. Daarom wil de SP dat de gemeentelijke armoedevoorzieningen worden uitgebreid naar 130% van de bijstandsnorm. Wij zijn niet tevreden tot iedereen in Amsterdam mee kan doen, hoe dik je portemonnee ook is en waar je wieg ook stond. Dát is waar de verkiezingen op 21 maart over gaan. ”
De ervaringen van de SP-hulpdienst zijn hier te lezen.
-
x
9 maart 2018
SP ondertekent regenboog stembusakkoord voor gelijkwaardigheid
![]()
Kandidaatraadslid Cobie Groenendijk heeft namens de SP het roze stembusakkoord ondertekend. In het akkoord spreken een aantal politieke partijen zich uit tegen discriminatie en voor gelijkwaardigheid van Amsterdamse LHBTI’s. Groenendijk: “Iedereen in Amsterdam moet zichzelf kunnen zijn, hoe je er ook uit ziet of op wie je ook verliefd wordt. Dat is de gelijkwaardigheid en de menselijke waardigheid waar we bij de SP voor staan.”
Het regenboogakkoord bestaat uit een reeks voorstellen om ervoor te zorgen dat iedereen in Amsterdam zichzelf kan zijn. Zo is afgesproken dat de meldingsbereidheid voor homofoob geweld omhoog moet, dat er bij zorg- en onderwijsinstanties meer aandacht nodig is voor zorg en acceptatie voor LHBTI’s en dat Amsterdam actief moet blijven uitdragen dat discriminatie niet thuishoort in Amsterdam.
Groenendijk: “Voor de wet is iedereen in Nederland gelijk. Maar helaas zien we in de praktijk dat er nog steeds sprake is van homofoobgeweld, intimidatie, of gebrek aan acceptatie. Kijk maar naar wat er gebeurde rondom de postercampagne van een kledingmerk waarop zoenende mannen te zien waren. De strijd gaat door, voor én na de verkiezingen.”
Benieuwd naar meer SP-standpunten over diversiteit? Kijk eens op onze standpuntenlijst.
-
x
8 maart 2018
Amsterdam helpt jongeren met niet-westerse afkomst aan werk
![]()
Foto: Arjan Vliegenthart op bezoek bij een project van Ajax om jongeren naar school of werk te begeleiden.
Amsterdam boekt succes met een nieuwe aanpak om de jeugdwerkloosheid onder jongeren met een migrantenachtergrond te bestrijden. Dat blijkt uit onderzoek naar de gemeentelijke methode. SP-wethouder Arjan Vliegenthart is blij met de resultaten: “Als je aan het werk bent doe je volop mee aan de samenleving en bouw je een toekomst op. Ik ben er heel blij mee dat we door veel meer aandacht en energie te geven, we jongeren aan het werk helpen die eerder het gevoel hadden dat ze er niet bij hoorden.”
De afgelopen periode is de jeugdwerkloosheid al fors gedaald in Amsterdam. Terwijl de jeugdwerkloosheid met 17,7% in 2013 eerst nog boven het landelijk gemiddelde zat, daalde deze vorig jaar onder het landelijke gemiddelde, naar 9,4%. Maar de werkloosheid onder jongeren met een migrantenachtergrond bleef met 13% relatief hoog. De afgelopen periode is er op initiatief van wethouder Vliegenthart een intensieve aanpak georganiseerd – ‘extra lief en extra streng’ – om dat probleem aan te pakken. Met de nieuwe aanpak werden al meer dan honderd jongeren aan een baan geholpen, die daarvoor een uitkering hadden.
Vliegenthart: “Jongeren met een migratieachtergrond beginnen vaak met een achterstand aan hun carrière ten opzichte van jongeren met een oerhollandse achternaam. Dat komt omdat er nog steeds veel te vaak sprake is van discriminatie. Maar ook hebben deze jongeren veel minder vaak een netwerk via bijvoorbeeld hun familie waarmee ze binnenkomen bij een werkgever. Ik vind het belangrijk om iets te doen aan die achterstand. We moeten aan de werkgeverskant de discriminatie nog veel harder aanpakken. Maar bij deze jongeren helpt het ook om er gewoon heel veel meer tijd en energie in te steken. Het is mooi om te zien dat als zowel de gemeente als de jongeren zelf extra hun best doen, er succes geboekt wordt. Daar hebben we allemaal heel veel profijt van.”
1. Laurens Ivens
'Sta op voor onze sociale stad, waar niet het grote geld de dienst uitmaakt maar de Amsterdammers.'
Meer informatie
1. Laurens Ivens
Lijsttrekker Laurens Ivens (1977) is getrouwd en vader van twee zonen. In Amsterdam was hij vier jaar wethouder namens de SP (wonen, bouwen en dierenwelzijn) en acht jaar gemeenteraadslid. Hij werkte ooit als beleidsbeïnvloeder bij de ANWB. Ivens is econoom en politicoloog. Als activist en straatvechter was hij medeverantwoordelijk voor de grote demonstraties ‘Keer het Tij’, tegen het asociale beleid van de kabinetten Balkenende en Nederlandse deelname aan oorlogen. Als wethouder wonen legde hij de verkoop van sociale huurwoningen aan banden en kreeg hij multinational Airbnb zover dat het bedrijf ging meewerken aan regulering van de Amsterdamse vakantieverhuur. Betrokken bij vele (vooral woon) acties van de SP. Als wethouder houdt Ivens het activisme er graag in door eerst met mensen te praten, pas dan beleid te maken en er vervolgens voor te gaan, ook als ze er aan het Binnenhof niet zo blij mee zijn. Leve de republiek Amsterdam!
2. Erik Flentge
'Het geluid van de straat laten horen in de raadszaal, daar gaat politiek om.'
Meer informatie
2. Erik Flentge
Erik Flentge (1967) woont samen met vriendin Mac, hun baby Piet en Eriks kinderen Jip en Sieme uit een eerdere relatie. Hij zit sinds 2014 in de Amsterdamse gemeenteraad en werkt daarnaast als fractiemedewerker voor de landelijke SP. Flentge is geschiedkundige. Als actievoerder in hart en nieren is hij vooral trots op recente successen in Zuidoost, waar hij samen met bewoners en buurtactivisten bij woningbouwcorporaties grootschalige renovaties wist af te dwingen. Zijn acties tegen schimmelwoningen krijgen navolging in meerdere Amsterdamse buurten. Flentge voerde tot in Den Haag aan toe actie tegen de zogenaamde 'Blokhokken', piepkleine appartementen die door Haags beleid een extreem hoge huurprijs zouden krijgen. Door deze acties wist SP-wethouder Ivens de huurverhogingen zo goed als tegen te houden.
3. Nicole Temmink
'We gaan zorgen dat iedereen een eerlijke kans krijgt bij het streven naar een gelukkig leven.'
Meer informatie
3. Nicole Temmink
Nicole Temmink (1987) woont in Oost en werkt als fractiemedewerker voor de landelijke SP. Daarnaast is ze bestuurslid van de SP in Amsterdam. Ze was raadslid namens de SP in Groningen en streed daar met bewoners voor een goed evenementenbeleid, waarbij de inwoners werden gehoord én er plek bleef voor festivals. Temmink studeerde filosofie en werkte bij de Belastingtelefoon. Ze is sinds 2005 actief voor de SP, volgens haar de enige partij die zowel buiten als binnen het parlement strijdt voor een menswaardige, solidaire en gelijkwaardige samenleving. Ze vindt het schrijnend dat sommigen met gemak zevenhonderd euro kunnen betalen voor een trui uit de P.C. Hooftstraat terwijl anderen zich elke maand zorgen maken of ze de huur wel kunnen opbrengen. Daarom vindt ze het belangrijk om met Amsterdammers te knokken voor een stad waarin iedereen een eerlijke kans krijgt bij het streven naar een gelukkig leven.
4. Erna Berends
'Een fijne buurt is niet hetzelfde als een hippe buurt. In een fijne buurt kijken mensen naar elkaar om.'
Meer informatie
4. Erna Berends
Erna Berends (1979) woont samen met René en dochter Resa (6) in Noord. Ze is namens de SP lid van het Dagelijks Bestuur van de bestuurscommissie stadsdeel Amsterdam Noord. Ze studeerde culturele antropologie. Haar intrede in de lokale politiek was met een SP-actie tegen de sloop van de Van der Pekbuurt, waar zij toen net woonde. Door de actieve bewonerscommissie werd de Van der Pek gered van de sloophamer. Daarna was Berends namens de SP stadsdeelraadslid in Noord, waar ze zich inzette voor betere schuldhulpverlening en preventie van schulden. Als dagelijks bestuurders is ze vooral trots op de vele bewonersinitiatieven die het stadsdeel ondersteunt. Noord heeft veel bewoners die activiteiten organiseren of zelfstandig buurtcentra runnen. Deze mensen laat Berends niet in de kou staan.
5. Tiers Bakker
'Amsterdam mag niet worden overgenomen door het grootkapitaal.'
Meer informatie
5. Tiers Bakker
Tiers Bakker (1969) is sinds 2014 gemeenteraadslid namens de SP in Amsterdam. Hij werkte in het managementteam van De Groene Amsterdammer, was docent filosofie en stafmedewerker bij de UvA, en maakte dit jaar de overstap naar het fractiebureau van de landelijke SP als medewerker financiële markten, ECB en de euro. In zijn vrije tijd is hij zanger/fluitist bij de alternatieve muziekband Les Biftecs. Als actievoerder houdt Bakker zich vooral bezig met massatoerisme en de uitverkoop van de stad door het grootkapitaal. Hij organiseerde met bewoners en belangenverenigingen vele acties tegen hotels, onder andere tegen de komst van een hotel in Het Bungehuis, en tegen winkelverschraling. Hij is er trots op dat één actiegroep er met de SP voor zorgde dat het Marie Heinekenplein voor de bewoners blijft en geen toeristische attractie wordt.
6. Helmie Bijleveld
'Wil je de wereld veranderen, dan moet je er wel wat voor over hebben.'
Meer informatie
6. Helmie Bijleveld
Helmie Bijleveld (1966) is moeder van een zoon en een dochter en woont in het Oostelijk Havengebied. Ze is raadslid namens de SP in Amsterdam en werkt als ambtenaar in Amstelveen, waar zij zich bezighoudt met digitalisering en de ontwikkelingen op dat terrein. Ze studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en is in haar vrije tijd vaak te vinden in musea en theaters. In de periode van 2006 tot 2010 was ze deelraadslid namens de SP in het voormalige stadsdeel Zeeburg. Daar organiseerde zij een succesvolle actie tegen achterstallig onderhoud van woningen aan de Zeeburgerdijk. Bijleveld trekt vaak de wijk in om bewoners te ontmoeten of in gesprek te gaan met organisaties die zich inzetten voor Amsterdammers met een kleine portemonnee. Zonder deze gesprekken zou ze haar politieke werk niet willen doen: de Amsterdammers weten zelf het beste wat ze nodig hebben.
7. David Schreuders
'Je afkomst mag nooit bepalen hoeveel kansen je krijgt in het leven.'
Meer informatie
7. David Schreuders
David Schreuders (1994) woont in Amsterdam West. Hij groeide op in Brabant en trok na de middelbare school direct naar Amsterdam. Daar studeerde hij onlangs af in de sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij werkte als hulp bij het Huishouden in de thuiszorg en is nu fractiemedewerker bij de SP in Amsterdam. Vijf jaar geleden werd hij actief bij ROOD, de jongerenorganisatie van de SP. Samen met de inspirerende jongerenbeweging Young & United kreeg hij voor elkaar hij wat niemand voor mogelijk hield: de gedeeltelijke afschaffing van het minimumjeugdloon. De actie die hem het meest is bijgebleven is die van de Maagdenhuisbezetting in 2015, toen duizenden studenten en docenten in actie kwamen voor meer zeggenschap in het hoger onderwijs. Schreuders wil opstaan voor een gemengde stad waarin Amsterdammers het voor het zeggen hebben en niet het grote geld. Een Amsterdam van Amsterdammers.
8. Cobie Groenendijk
'Vrije en gelijke toegang tot onderwijs, wonen en zorg is de ruggengraat van onze samenleving.'
Meer informatie
8. Cobie Groenendijk
Cobie Groenendijk (1972) heeft een vriendin en werkt als psychiater in Amsterdam. Ze studeerde geneeskunde, rechten en theologie. Ze heeft zich de afgelopen jaren samen met vele geestverwanten ingezet om de zorg te vrijwaren van marktwerking en weer onderdeel te maken van het niet-commerciële deel van de samenleving. Dat begon met de succesvolle strijd om de vrijeartsenkeuze, gevolgd door de beweging Nationaal Zorgfonds zonder zorgverzekeraars en zonder verplicht eigen risico. Recent voerde Groenendijk actie om herstel van de privacy en het beroepsgeheim binnen de geestelijke gezondheidszorg. Ze gelooft ten diepste dat als Amsterdammers zich veilig en verbonden voelen, zij er beter in slagen om hun talenten te ontwikkelen. Dat is waar zij zich voor gaat inzetten.
9. Diyar Jassim
'De gemeente moet een voorbeeldrol hebben in het terugdringen van flexwerk.'
Meer informatie
9. Diyar Jassim
Diyar Jassim (1994) is opgegroeid in Houten en woont sinds een paar jaar in Amsterdam Zuidoost. Ze studeert rechten aan de Hogeschool van Amsterdam en maakte zich met ASVA studentenunie hard voor beter onderwijs met meer zeggenschap. Ze zit in het landelijk bestuur van ROOD. Samen met gedupeerde bewoners en ROOD heeft Jassim gestreden tegen huisjesmelkers die studenten uitbuiten. Hierdoor is HiCondo in Zuidoost uitgeroepen tot Huisjesmelker van het Jaar. Momenteel voert Jassim actie tegen het flexmisbruik van werkgevers en politici (meer dan de helft van de jongeren heeft een flexcontract; de gemeente Amsterdam is zelfs landelijk kampioen flexmisbruik). Jassim wil strijden voor een inclusief Amsterdam voor Amsterdammers, waar plaats is voor de stratenmaker en de student, ongeacht hun afkomst, van Noord, Nieuw-West tot en met het Zuidoost waar zij woont en zich thuis voelt.
10. Remine Alberts
'Amsterdam is een prachtige stad: die verdient schone lucht en veel ruimte voor voetgangers.'
Meer informatie
10. Remine Alberts
Remine Alberts (1954) is weduwe en moeder van een volwassen dochter. Ze is raadslid namens de SP in Amsterdam en voorzitter van de SP-fractie in de Provinciale Staten van Noord-Holland. Ooit stond ze voor de klas als leraar maar is nu het langstzittende lid van de gemeenteraad. Ze woont in Buitenveldert, bijna letterlijk om de hoek van het Amsterdamse Bos. Het afgelopen jaar heeft ze met actiegroeperingen en bewoners uit Zuidoost succesvol gestreden voor het behoud van de rechtstreekse verbinding van metro 53 tussen Centraal Station en Gaasperdam. Ze wil dat Amsterdam groener en duurzamer wordt door meer ruimte te geven aan fietsers en voetgangers, maar ook aan het openbaar vervoer. In alle wijken moeten Amsterdammers binnen 300 meter een metro, bus of tram kunnen pakken, vindt ze. Voor dit doel zullen auto’s – inclusief peperdure parkeergarages – moeten wijken. Met als pluspunt dat minder auto’s ook beter is voor de luchtkwaliteit.
11. Robert Brand
12. Sara Murawski
13. Daphne van Breugel
14. Dessie Lividikou
15. Regirla Spoor
16. Gerben van der Veen
17. Fatima Hakiki
18. Frans Rein Jurrema
19. Justin Luijten
20. Erik Bobeldijk
21. Marie-France van Oorsouw
22. Vural Polat
23. Michiel Wetzer
24. Wilbert Boeijen
25. Charlotte Offenberg
26. Mahir Alkaya
27. Gabi Choma
28. Sebastiaan Proos
29. Nelly Duijndam
30. Machteld Busz
31. Nessie Bucak
32. Frank Schinkel
33. Meta Meijer
34. Peter Kwint
35. Carlien Boelhouwer
36. Chris Schaeffer
37. Ronald van Raak
38. Daniël Peters
39. Arjan Vliegenthart
Naar alle standpunten
Ga naar een overzicht van al onze standpunten, gesorteerd op onderwerp.
Bouwen voor Amsterdammers
5000 nieuwbouwwoningen met voorrang naar Amsterdammers
Meer woningen
Veel meer huizen bijbouwen, sociale huur én middenklasse
Toerisme inperken
Massatoerisme indammen, lusten en lasten eerlijk verdelen
Hulp bij laag inkomen
Ook mensen met een baan die weinig verdienen krijgen inkomenshulp van de gemeente
Behoud sociale huur
Stoppen met de verkoop van sociale huurwoningen
Stop racisme
Racisme en discriminatie worden keihard aangepakt
Extra banen
2500 banen bij de werkbrigade voor werkzoekenden die moeilijk aan werk komen
Amsterdamse thuiszorg
Stedelijke thuiszorg zonder eigen cliëntenbijdrage
Openbaar vervoer
Fijnmazig openbaar vervoer: behoud van haltes in de buurt
Samen naar school
Gemengde scholen waar arm en rijk, zwart en wit, samen naar school gaan
Amsterdam duurzaam
Gemeentelijke zonnepanelen op ongebruikte daken
Buurtreferendum
Het buurtreferendum voor échte bewonersinspraak
Inhoudsopgave:
Voor de mensen, niet de markt
De miljoenen toeristen die onze stad onder de voet lopen maken ons in ieder geval één ding duidelijk: wij leven in de mooiste stad op aarde. Die beeldschone stad aan het IJ en de Amstel, bij de Gaasperplas en de Sloterplas, tussen de Die en de Nieuwe Meer. We zijn allemaal Amsterdammer in een bijzondere stad vol mogelijkheden. Onze stad is van ons allemaal en voor ons allemaal. Een stad waar we onze emoties delen in tijden van vreugde en verdriet.
We beloven elkaar het beste. Dan is het niet prettig dat sommige Amsterdammers het moeten doen met een rol biscuitjes van de voedselbank terwijl andere Amsterdammers er bakken met geld doorheen jassen bij de miljonairsbeurs. Dan is het niet uit te leggen dat de ene Amsterdammer geen vaste baan vindt omdat zij ouder is dan veertig terwijl de andere Amsterdammer in cashgeld het bedrag neertelt voor een appartement in de Pijp. Dan is het ronduit pijnlijk dat kansrijke en kansarme Amsterdamse kinderen elkaar steeds minder tegenkomen in de klas, op school en in de wijk.
Huis, baan, toekomst, zorg, welbevinden. Dat is wat we allemaal nodig hebben en waar wij als Amsterdammers voor moeten knokken, voor de stad en voor elkaar. Maar onze stad is geen eiland. We moeten het onder ogen zien. In een wereld waar de markt en het grote geld het steeds meer voor het zeggen hebben, staat het sociale karakter van Mokum onder druk. We zien het dagelijks: de stad wordt duurder en duurder om in te wonen. Niet alleen mensen met een laag inkomen, maar ook steeds meer mensen met een middeninkomen kunnen nauwelijks terecht in Amsterdam. Wie aangewezen is op zorg mag steeds meer zelf betalen en wie op zoek is naar werk belandt steeds vaker in een miezerige flexbaan. De buurtsuper wordt verdrongen door de Nutellawinkel. Kansarme kinderen krijgen het niet beter dan hun ouders. De lucht boven Amsterdam wordt er niet schoner op. De afgelopen jaren heeft de SP vanuit het stadsbestuur en de gemeenteraad de strijd aangebonden met de markt en de ongelijkheid. Door te investeren in betaalbare woningen voor iedereen. Door de armoede aan te pakken (en niet de mensen met een uitkering). Door ons in te zetten voor goede thuiszorg zonder urenroof. Door te investeren in onze jeugd, of ze nu naar school gaat of op zoek is naar werk. Door discriminatie actief tegen te gaan, zowel op de arbeidsmarkt als in het openbare leven, waar mensen in onze kleurrijke stad soms nog steeds worden uitgesloten op basis van geboorte, achternaam of identiteit.
En met resultaat. Ondanks tegenwerking van het rechtse kabinet en multinationals als AirBnB hebben we in Amsterdam laten zien dat het anders kan: mensen boven markt. Niet meer winstbejag, maar meer samen delen. Niet meer zogenaamde zelfredzaamheid, maar meer omzien naar elkaar. Niet meer het egoïstische recht van de sterkste, maar solidariteit met mensen die het minder getroffen hebben. Daar zijn wij trots op.
De komende jaren gaan we daarmee door, schouder aan schouder met al die bijzondere Amsterdammers, jong en oud, rijk en arm, hier geboren en getogen of van ver gekomen. De mooiste stad op aarde is van ons allemaal en dat gaan we zo houden. In dit programma belichten wij onze belangrijkste voorstellen. Zodat u weet waar wij ons sterk voor maken en waarop u de SP kunt aanspreken. Het programma is een uitgestoken hand naar alle Amsterdammers die samen met ons willen strijden voor een sociale stad.
Er is genoeg voor iedereen
Alleen... het is niet goed verdeeld. Amsterdam is een rijke stad, rijk aan kansen en mogelijkheden, rijk aan cultuur en goed onderwijs. Toch kunnen er in die mooie stad twee kinderen op dezelfde dag worden geboren met een volkomen verschillend toekomstperspectief: kansrijk in de Apollobuurt, kansarm in de Dichtersbuurt. Twee kinderen die elkaar bovendien niet of nauwelijks kennen en niet of nauwelijks tegenkomen. De SP legt zich niet neer bij die verschillen.
Als socialisten constateren we bovendien dat mensen met weinig geld en weinig opleiding het moeilijker hebben in de kapitalistische kennismaatschappij dan mensen met veel geld en veel opleiding.
De SP vindt dat de overheid moet zorgen voor eerlijke kansen omdat niemand anders dat doet. Ook in Amsterdam strijden we daarom voor gelijkwaardigheid en solidariteit om de kloof te dichten tussen de kleine portemonnee en het grote vermogen, tussen laagopgeleid en hoogopgeleid, tussen kansarm en kansrijk.
We verruimen de groep mensen die recht heeft op minimavoorzieningen van de gemeente. Daarmee zijn de kleinere inkomens en werkende minima die nu tussen het wal en het schip vallen ook verzekerd van bijvoorbeeld een gratis aanvullende ziektekostenverzekering, gratis hulp bij de dierenarts of gratis sport- en cultuurlessen voor de kinderen.
We gaan als gemeente respectvol om met uitkeringsgerechtigden. We bieden hun kansen voor ontwikkeling en uitstroom naar betaald werk in plaats van gedwongen participatie en opgelegd vrijwilligerswerk.
We creëren als gemeente extra banen voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. En ondersteunen ondernemers die hier een goede bijdrage aan leveren.
Kwetsbare jongeren verdienen een steun in de rug. We pakken schooluitval onder MBO’ers beter aan en bestrijden jeugdwerkloosheid. En regelen extra ondersteuning voor jongeren die opgroeien in minimagezinnen.
We investeren in extra gemeentelijke ondersteuning van het onderwijs. We bestrijden segregatie en eisen van scholen dat ze écht werk maken van gemengde klassen waar kansarme en kansrijke kinderen schouder aan schouder kunnen leren. We willen de vrijwillige ouderbijdrage maximeren op vijftig euro. We willen dat ouders meer te zeggen krijgen op school.
... en het kan
- De afgelopen raadsperiode heeft de SP ervoor gezorgd dat het recht op minimavoorzieningen is uitgebreid naar 120 procent van het wettelijk sociaal minimum. Hierdoor kunnen 15.000 extra huishoudens een beroep doen op regelingen ter bestrijding van armoede. In de komende periode breiden we dit uit naar 130 procent. Er komt ook aandacht voor jongeren die boven de 18 zijn en thuiswonen in een gezin met een laag inkomen. We investeren 5 miljoen in het verbeteren en uitbreiden van de schuldhulpverlening om te voorkomen dat mensen met schulden in de vernieling raken.
- Iedereen heeft recht op een baan. Daarom vergroten we Amsterdamse Werkbrigade van 500 naar 2.500 mensen. We treden hard op tegen arbeidsdiscriminatie. Ook helpen we mensen aan de slag die ooit in de fout zijn gegaan en geen verklaring omtrent gedrag krijgen.
- Werkloze jongeren worden intensief begeleid naar school of naar werk. Jongeren die zich niet melden maar volgens de informatie van de gemeente niet werken en niet naar school gaan, worden thuis opgezocht.
- We investeren in gratis taallessen voor jong en oud en breiden het aanbod in de wijken uit, zodat iedereen een plek vindt op de arbeidsmarkt in Amsterdam, waar je ook maar geboren bent. Daarbij komt ook het verwerven van digitale vaardigheden ruim aan bod.
- We zorgen voor een evenwichtige verdeling van leerlingen per klas door te werken met dubbele inschrijflijsten: één inschrijflijst voor kinderen die van huis uit minder kansen hebben en één inschrijflijst voor kinderen die van huis uit veel kansen hebben.
- Ook scholen worden beter gemengd. We bepleiten actief bij de schoolbesturen dat zij bijvoorbeeld werven onder andere doelgroepen en dat zij kinderen van ouders die zich gezamenlijk aanmelden met als doel de school te mengen voorrang te geven. We onderzoeken hoe we actief gemengde scholen kunnen belonen met extra investeringen in onderwijs en gebouwen.
- We maximeren op alle Amsterdamse basisscholen de vrijwillige ouderbijdrage tot hooguit 50 euro per kind per schooljaar. Bij leuke activiteiten houdt de school rekening met armere gezinnen zodat elk kind kan deelnemen aan vieringen en meegaat op schoolreisje.
- Er komt structureel extra geld en personeel beschikbaar voor basisscholen in achterstandsbuurten. Deze scholen kunnen het extra geld benutten voor bijvoorbeeld extra onderwijsassistenten, congiërges en intensieve taal- en rekenlessen.
- We pakken de problemen in het MBO zo snel mogelijk aan, bijvoorbeeld met extra vangnetconstructies voor studenten en no-nonsense coaches die verstand van zaken hebben en de beroepspraktijk goed kennen. Zij zijn de schakel tussen studenten, werkgevers, stagebegeleiders en de ROC’s.
Wat heb jij vandaag gedaan voor de stad?
We houden van onze spontane stad waar alles kan. Onze stad, waar de bewoners het voor het zeggen hebben. Alleen... dat is niet vrijblijvend. De SP wil een schone en veilige stad waar overtreding van regels, door bezoekers én Amsterdammers, wordt bestraft. De rommel die het massatoerisme geeft in de stad wordt opgeruimd, evenals de rommel die bewoners en bedrijven maken en de woonbuurten die wat verder van het centrum liggen.
We hoeven in Amsterdam niet de pleinen bezet te zien om bewoners de macht te geven die ze verdienen. Amsterdam is de stad van nieuwe bewegingen bestaande uit betrokken activisten in belangenverenigingen en sociale doe-het-zelvers in buurtkamers. Bewoners bepalen de koers over eigen stad en eigen omgeving en niet alleen in verkiezingstijd. Daarmee is onze stad van deze tijd.
Socialisme betekent power to the people. Vanuit de raad gaat de SP stevige allianties aan met actieve Amsterdammers die invloed uitoefenen in buurt, wijk, stadsdeel of de hele stad. We stimuleren bewoners die zelf het beheer doen van het buurthuis of de vereniging. We ondersteunen mensen die elkaar helpen, zoals mantelzorgers. We maken ruim baan voor bewoners die van Amsterdam een mooie groene stad willen maken, met stadsnatuur die rijker is dan het polderlandschap om ons heen.
We gaan afkicken van de internationaliseringsverslaving van cultuurbeleidsmakers en museumdirecteuren en ons actief inzetten voor de lokale kunst- en cultuursector in alle wijken van de stad. Onafhankelijke instellingen, zoals kleine galeries, podia en werkruimtes gerund door kunstenaars zelf, krijgen meer financiering voor vestiging en toegankelijkheid voor een breed publiek. De waarde van kunst voor Amsterdam is daarbij leidend, niet de prijs op de wereldmarkt.
Met de Amsterdamse Werkbrigade zorgen we voor fijne buurten met ruimte om te lopen, te spelen of op een bankje te hangen en een gesprek te voeren. Buurten voor jong en voor oud, of je nu te voet gaat of afhankelijk bent van wielen onder een fiets of rolstoel. Buurten waar bewoners zo trots op zijn dat ze zich er voor in willen zetten. Samen met corporaties wordt achterstallig onderhoud aan huizen aangepakt. De gemeente neemt daarbij meteen de wegen, pleinen en het groen mee.
We gaan investeren in buurteconomie vol diversiteit en zonder eenheidsworst, met bloeikansen voor kleine en sociale ondernemers en originele buurtwinkeliers. We stoppen het uitwringen van de binnenstad tot de laatste euro eruit valt. We beschouwen het midden- en kleinbedrijf als de motor van de economie, ook op buurtniveau. Dát soort bedrijven heten we welkom en ondersteunen we, niet de brievenbusfirma’s en belastingontwijkende multinationals op de Zuidas.
... en het kan
- Het stadsbestuur zoekt nauwe samenwerking met buurtactivisten, belangenverenigingen en actiegroeperingen. Beleid uit de centrale stad komt alleen tot stand als actieve Amsterdammers daarbij zijn betrokken.
- We maken het buurtreferendum mogelijk. Bewoners kunnen daarmee direct het beleid in hun buurt beïnvloeden.
- We trekken meer geld uit voor betaalbare atelierruimtes en talentontwikkeling in de wijk. We behouden en beschermen artistieke rafelranden en vrijplaatsen waar kunstenaars kunnen experimenteren.
- Belangrijke diensten en instellingen waar democratische controle van belang is, horen in handen te zijn van de overheid. Schiphol, het GVB, het Afvalenergiebedrijf en het Havenbedrijf worden niet geprivatiseerd.
- De gemeente neemt fors meer personeel in dienst om de openbare ruimte in alle buurten netjes en aantrekkelijk te houden. De Amsterdamse Werkbrigade, waar werkzoekenden aan de slag kunnen voor een salaris, krijgt extra mankracht om ook achterstallig onderhoud weg te werken. De werkbrigade krijgt voorrang bij het solliciteren op gerelateerde vacatures en functies waar ze al werkervaring op gedaan hebben.
- Het aantal gemeentelijke handhavers wordt uitgebreid om in alle buurten huisvuilovertredingen, horecaoverlast en onveiligheid aan te pakken. Handhavers gaan nauwer samenwerken en waar dat kan meer informatie uitwisselen met instanties als de politie, de brandweer, de arbeidsinspectie of de belastingdienst.
- Amsterdam kiest voluit voor het midden- en kleinbedrijf. We stimuleren de economie op buurtniveau en zorgen voor een gevarieerd winkelaanbod. We ondersteunen kleine ondernemers en sociale firma’s en maken ondernemen vanuit een uitkering makkelijker. De gemeente laat de werving van brexitbanken, multinationals en expats voortaan over aan het bedrijfsleven.
- We reguleren de toeristenindustrie en verdelen lusten en lasten beter over de stad. Er komt geen hotel meer bij. De toeristenbelasting wordt verdriedubbeld. We stoppen met ongein zoals paardenkoetsen, bierfietsen, hop-on-hop-offbussen en partysloepen. We stoppen met Amsterdam Marketing in de huidige vorm.
We zorgen voor de stad en voor elkaar
Omdat ieder voor zich niet werkt. Na jaren waarin rechts Haags beleid heeft geleid tot verharding en individualisering van de samenleving is het tijd om naar elkaar om te kijken. 'Samen alleen' accepteren we niet meer. De SP gelooft in 'alleen samen'.
Waar we ook vandaan komen en hoe groot onze verschillen ook zijn, we zijn allemaal Amsterdammer. In onze gemoedelijke en barmhartige stad, waar we vreugde en verdriet met elkaar delen, past geen verharding en keiharde individualisering. De gemeente staat klaar voor iedereen die door de regering aan zijn lot wordt overgelaten of tot tweederangs burger wordt verklaard.
We geven om oudere en zieke stadgenoten en zoeken daarbij naar de menselijke maat, niet het verdienmodel. Daarom slopen we de marktwerking uit de thuiszorg. Amsterdam heeft 28 verschillende aanbieders voor Hulp bij het huishouden, en sommige directeuren verdienen meer dan een minister. Maar cliënten dreigen minder thuiszorg te krijgen en thuiszorgwerknemers verliezen zekerheid, waardering en arbeidsvreugde. We nemen als gemeente de regie in eigen hand met één Stedelijke Thuisorganisatie voor Hulp bij het huishouden, zodat geld voor thuiszorg ook echt naar thuiszorg gaat.
We letten erop dat hulpmiddelen voor Amsterdammers met een beperking toegankelijk blijven. We schaffen de eigen bijdrages voor de Wmo af. We bieden mantelzorgers extra ondersteuning. We zijn zuinig op onze vrijwilligers en overvragen hen niet.
Amsterdam is de stad waar je jezelf kunt zijn omdat afkomst en identiteit worden gerespecteerd. Goede voorlichting over religievrijheid, het slavernijverleden en lhbti-rechten (op scholen, in wijkcentra en bij werkgevers) dragen daar aan bij. Elk bedrijf, elke vereniging en elke horecazaak die zich schuldig maakt aan discriminatie wordt gestraft.
Niemand hoeft in Amsterdam op straat te slapen. Daklozen bieden we ruimhartig opvang en begeleiding zodat ze hun leven weer op de rit kunnen brengen. Statushouders helpen we aan een huis, een baan en snelle integratie. Ongedocumenteerde vluchtelingen houden een plek om te eten, slapen, douchen en te werken aan een oplossing voor hun situatie zolang het Rijk geen fatsoenlijke opvang verzorgt.
Eenzaamheid is één van de vervelendste gevolgen van de verharding en individualisering van de samenleving. De gemeente gaat eenzame Amsterdammers buurtgericht bijstaan. We gaan vraag en aanbod van vrijwilligerswerk regelen op basis van talent en interesse zodat het voor mensen in sociaal isolement makkelijker wordt om verbintenis te vinden. Onder ouderen komt naast eenzaamheid ook ondervoeding voor. Daarom ondersteunen we initiatieven voor gezamenlijke eettafels in de buurten. Samen eten is gezond en gezellig, voor alle leeftijden.
... en het kan
- Met een Stedelijke Thuiszorgorganisatie ontfermt de gemeente zich over Hulp bij het huishouden om cliënten te verzekeren van voldoende zorg en thuiszorgmedewerkers te verzekeren van een betrouwbare werkgever. Daarmee komt een einde aan de roof van thuiszorguren en de afbraak van thuiszorgbanen. We schaffen de eigen bijdrages voor de Wmo af.
- We trekken extra geld uit voor de Amsterdamse mantelzorgers. We brengen in kaart hoeveel mantelzorgers er zijn zodat we kunnen voorkomen dat ze overbelast worden, en inspringen wanneer zij overbelast raken. Het jaarlijkse ‘mantelzorgcompliment’ wordt een financiële bijdrage waar mantelzorgers echt iets aan hebben.
- Vrijwilligers en mantelzorgers worden niet ingezet ter vervanging van (wegbezuinigde) zorgprofessionals.
- Bedrijven, horecazaken of organisaties die discrimineren sporen we op met mystery guests. We beboeten ze en sluiten ze uit van eventuele subsidies of andere vormen van gemeentelijke samenwerking, zoals stagebegeleiding.
- De gemeente voert een inclusief beleid met aandacht voor lhbti’s. Op alle Amsterdamse middelbare scholen wordt voorlichting gegeven over genderidentiteit en seksualiteit. Lhbti’s en lhbti-belangenorganisaties worden actief betrokken bij het beleid met betrekking tot lhbti-gerelateerde thema’s.
- We willen een Nationaal Slavernijmuseum in Amsterdam.
- Er worden daklozenteams gevormd om daklozen te begeleiden. Amsterdam verhoogt het aantal huizen voor kwetsbare groepen. Voor gezinnen die dak- of thuisloos dreigen te raken komt een speciale noodaanpak om uitzetting te voorkomen.
- Eenzaamheid wordt buurtgericht aangepakt, onder andere door huisbezoek bij mensen die niet zo goed de deur uit kunnen. We investeren in gevarieerde dagbesteding in de wijk die ook toegankelijk is voor mensen met een smalle beurs. We ondersteunen vrijwilligersorganisaties die de juiste mensen bij elkaar brengen.
- Amsterdam houdt zich aan de internationale verdragen waarin is vastgelegd dat vluchtelingen recht hebben op bescherming en een bestaan als volwaardige burgers in hun nieuwe land.
- We geven gratis taallessen aan alle nieuwkomers. We ondersteunen erkende vluchtelingen bij het vinden van werk op niveau, zodat hun kennis en kunde ten goede komen aan de samenleving. De gemeente loopt hierin als werkgever voorop.
Voor een duurzame toekomst
Want de stad staat onder druk. Bewoners haken af omdat de macht van het grote geld kansloos en moedeloos maakt. De ontwikkelingen gaan ook veel te snel. Je knippert met je ogen en de stad is alweer onherkenbaar veranderd. We moeten een time-out nemen. Even pas op de plaats maken en bedenken hoe we als Amsterdam verder willen. Leefbaarheid en duurzaamheid kunnen we niet overlaten aan de markt.
Onze publieke voorzieningen worden door rechts beleid al jaren weggegeven aan de vrije markt. Maar de vrije markt heeft geen hart en ook geen kinderen.
Vastgoedspeculatie maakt het Amsterdamse woningaanbod schaars en onbetaalbaar. Megalomane miljoenenprojecten slokken het geld op voor fijnmazig openbaar vervoer in de wijk. En door de economische keuze voor fossiele brandstof is de lucht boven Amsterdam niet schoon genoeg.
Amsterdam is gebouwd op palen maar wordt gedragen door mensen. En mensen zijn niet van steen. We pakken de macht terug over onze publieke voorzieningen: onze huizen, onze bussen, trams en metro’s en ons energieverbruik. We bouwen niet wat de markt wil maar wat de Amsterdammers nodig hebben.
We gaan door met het ombouwen van bedrijventerreinen naar woonwijken. We bouwen niet wat de projectontwikkelaars willen maar wat wij als Amsterdammers nodig hebben. Minstens 40 procent van de nieuwbouwhuizen valt in de sociale sector, nog eens 40 procent is voor mensen met een middeninkomen. We houden de sociale huurvoorraad op peil en van hoge kwaliteit.
We kunnen het mensen niet kwalijk nemen dat ze in Amsterdam willen wonen. Onze stad is de mooiste stad op aarde, al zeggen we het zelf. Maar we gaan het met elkaar wel fijn houden. Amsterdammers met wortels in de wijk moeten zich thuis blijven voelen en niet opzij worden gezet voor tijdelijke bewoners die toch weer snel vertrekken naar een andere wereldstad. Daarom gaan we het voor gevestigde Amsterdammers makkelijker maken om in Amsterdam een woning te vinden, van koop tot sociale huur.
We gaan door met de harde aanpak van vakantieverhuur. Overnachtende bezoekers gaan via een hogere toeristenbelasting eerlijk meebetalen aan hun gebruik van publieke voorzieningen, zoals schoonmaak en onderhoud.
We gaan meer investeren in fijnmazig openbaar vervoer. We willen dat bus-, tram- en metrokaartjes goedkoper worden en de binnenstad autoluw. Dat is goed voor de bewoners en goed voor het klimaat.
Amsterdam wil voorop lopen in de strijd tegen klimaatverandering. En dat gaan we doen zonder dat de kleinste inkomens daarvoor de hoogste rekening krijgen gepresenteerd. Met de nieuwe Energiebrigade combineren we werkgelegenheid met klimaaturgentie.
... en het kan
- We blijven in hoog tempo huizen bouwen, waarvan minstens 40% is bestemd voor sociale huur. Elk jaar gaan 5000 nieuwbouwwoningen (sociale huur, middenhuur en koop) met voorrang naar Amsterdammers met minimaal 3 jaar stadsbinding. We willen dat thuiswonende kinderen meer kans krijgen op een sociale huurwoning in Amsterdam.
- Er worden in Amsterdam geen sociale huurwoningen verkocht. Als het nodig is koopt de gemeente sociale huurwoningen op. We willen minder wachttijd voor mensen die op een sociale huurwoning zijn aangewezen.
- Amsterdam bindt de strijd aan tegen schimmelwoningen en krotvorming. Samen met corporaties starten we een duurzaam onderhoudsprogramma voor verwaarloosde huizen zodat alle Amsterdammers er warm en droog bij zitten.
- Vakantieverhuur via digitale platforms als Airbnb en Booking wordt nog meer aan banden gelegd. Amsterdam dringt bij het Rijk aan op een Wet op de vakantieverhuur zodat bepaalde stadsdelen kunnen worden afgeschermd tegen vakantieverhuur. De grens van maximaal 60 dagen verhuur wordt verlaagd naar maximaal 30 dagen. We gaan door met het beleid van strenge handhaving en regulering.
- We investeren in fijnmazig openbaar vervoer voor betere deur-tot-deurbereikbaarheid in de buitenste stadsdelen en in de wijken. Dit fonds wordt gefinancierd met de miljoenen euro’s die de gemeente bespaart door geen dure onrendabele ondergrondse parkeergarages te bouwen en met een OV-heffing voor bedrijven.
- We maken de centrumgebieden alleen toegankelijk voor auto’s van bewoners en bestemmingsverkeer, zoals aanvullend openbaar vervoer, hulpdiensten en taxi’s die actief zijn op de opstapmarkt.
- Wij weren scooters en overig gemotoriseerd verkeer van alle fietspaden om de veiligheid en gezondheid van fietsers te waarborgen. Amsterdam is een fietsstad.
- We gaan op korte termijn windmolens plaatsen op de uitgestrekte stukken stad bij de NDSM-werf en het Westelijk Havengebied.
- De Amsterdamse Werkbrigade wordt uitgebreid met een Energiebrigade voor de aanleg van duurzame zonnepanelen op ongebruikte daken. We helpen daarmee én meer mensen aan een baan én we voorzien de stad van groene energie. Op ongebruikte daken heffen we een duurzaamheidsbelasting.
Kies een socialist in jouw stadsdeelcommissie
In 9 gebieden kun je op 21 maart twee keer op de SP stemmen: voor de gemeenteraad én voor de gebiedscommissie.
Nieuw-West: Geuzenveld-Slotermeer, Osdorp en Slotervaart
Noord: Noord-West en Oud Noord
Oost: Watergraafsmeer, Oud Oost en Indische Buurt / Oostelijk Havengebied
Zuidoost: Gaasperdam / Driemond
- SP vraagt stadsbestuur om Ruigoord te behouden als culturele vrijhaven
- SP-stemmers bedankt!
- "Niet-te-koop-campagne" tegen uitverkoop van de stad
- SP wil forse investeringen voor veilige en leefbare buurten
- Amsterdams links stembusakkoord tegen het lerarentekort
- De linkse Amsterdamse aanpak versus de rechtse Rotterdamse (opinie)
- Weer geen uitmarkt in Zuidoost, SP vraagt om opheldering
- SP presenteert resultaten hulpdiensttour: veel bereikt, maar ook nog veel te doen
- SP ondertekent regenboog stembusakkoord voor gelijkwaardigheid
- Amsterdam helpt jongeren met niet-westerse afkomst aan werk
Doe mee
De SP is een beweging van en voor mensen. Onze politici zijn als activisten te vinden in de wijk. Onze activisten in de wijk oefenen direct invloed uit in de politiek.
In deze belangrijke verkiezingscampagne zetten we samen de schouders eronder om te zorgen dat Amsterdam een stad van Amsterdammers blijft. Alleen samen kunnen we een vuist maken tegen de macht van het grote geld. Alleen samen kunnen we de uitverkoop van de stad stoppen.
Doe ook mee en meld je aan. Onze activisten nemen dan snel contact met je op.